ş
Şehir ve İnsan
1 üyeKutsalını yitiriyor kent;
insanı hayata bağlayan , ısıtan, teselli cümleleri fısıldayan kutsallarını bir bir yok ediyor . Metafiziğini kaybediyor sokaklar . Asfalt Tanrı'nın parmak izlerini gizliyor . Gürültü Tanrı'nın sesini gizliyor . İnsan yitiriyor ; ne yöne dönse taş ve plastik yığınlarına düşüyor .
Sayfa 85 - Doğan Kitap 1.baskı Mayıs 2020Kitabı okudu
Ömrümüz güneşin doğuşunu ve batışını göremeden, upuzun taş yığınlarının içinde geçiyor.
"Yaşadığımız kent ve yaşadığımız ev, kişiliğimizin aynasıdır. Evimize ve kentimize bakanlar, bizim hakkımızda yargılara varırlar. Evlerimize pek öyle kimseyi dokundurtmuyoruz. Ama kentlerimiz konusunda nasıl böyle kayıtsız, vurdumduymaz ve tepkisiz olabiliyoruz. Nasıl da bırakabiliyoruz onu hoyrat ellere."
Sayfa 56 - İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2005.Kitabı okudu
Ah, bana açık havadan, dağdan, kırdan, güneşten, denizden, yayladan, kol kalınlığında fışkıran kaynak sularından.. bahsediyorlar. Ben onları unutalı yıllar oldu. Ben, iflah olmaz bir kentli oldum.
Kim bilir ne gizemler barındırıyordu bu şehir.
Sayfa 40 - SOKAK YAYIN GRUBUKitabı okudu
"Benim sosyoloji gözlüğümle, uzun yüzyıllar göçerlik özelliklerini sürdüren ve şehirlere de öyle yerleşen Türkiye'nin yeni-yeni geçmeye başladığı beton daireler düzeni, her şeyi ile, bu defa üst üste dizilmiş gecekondular topluluğu idi."
Sayfa 230 - Yayına Hazırlayan: Nezih Başgelen, İstanbul: İstanbul Kitaplığı Ltd., 1989.Kitabı okudu
