Mən tablo deyiləm, bir danış, bir din.
Qulaq as ürəyin dediklərinə.
Qəlbində var isə eşqin, şəfqətin,
Səsinlə, sözünlə həyat ver mənə.
Tablo bir əsərdir, sənət əsəri,
Fəqət, soyuq olur, buz kimi soyuq.
Dünyaya göz açıb gələndən bəri,
Sevib, sevilməkçin biz doğulmuşuq.
Qəribədir:
Torpağın üstündə döyüşənlər, altında qonşu olurlar.
Bütün güllər dərilir, dost, bütün güllər dərilir.
Amma, ən birinci məzar üstünə qoyulanlar solurlar.
Eyni ağacdan düzəlir tar və silah qundağı.
Eyni yerdən şikəst qalır anaların qucağı.
...bir də kəpənək zənn edər raketləri gül çiçək.
Görən, hansı səs çıxar pianonun dillərini güllələsək?
Yer kürəsinə baxıram:
Əlahəzrət XXI əsr kimyəvi dərmanların üstünə yazır:
“Uşaqların əlinin çatmadığı yerə qoyun”
Göz yaşları içində pıçıldayır Doktor:
“Uşaqları kimyəvi raketlərin çatmadığı yerə qoyun”