Qəribədir:
Torpağın üstündə döyüşənlər, altında qonşu olurlar.
Bütün güllər dərilir, dost, bütün güllər dərilir.
Amma, ən birinci məzar üstünə qoyulanlar solurlar.
Eyni ağacdan düzəlir tar və silah qundağı.
Eyni yerdən şikəst qalır anaların qucağı.
...bir də kəpənək zənn edər raketləri gül çiçək.
Görən, hansı səs çıxar pianonun dillərini güllələsək?
Yer kürəsinə baxıram:
Əlahəzrət XXI əsr kimyəvi dərmanların üstünə yazır:
“Uşaqların əlinin çatmadığı yerə qoyun”
Göz yaşları içində pıçıldayır Doktor:
“Uşaqları kimyəvi raketlərin çatmadığı yerə qoyun”
Gəlmə, soyuq adam, mən çox istiyəm,
Qorxuram qoynumda buxarlanasan!
Baxsan gözlərimə oda düşərsən,
Tutsan əllərimdən, qorx ki, yanasan!
Gəlmə, sakit adam, mən dəlisovam,
İtib-batacaqsan məndə, bilirəm.
Qanıma yeriyən bu dəliliyə
Mən tablo deyiləm, bir danış, bir din.
Qulaq as ürəyin dediklərinə.
Qəlbində var isə eşqin, şəfqətin,
Səsinlə, sözünlə həyat ver mənə.
Tablo bir əsərdir, sənət əsəri,
Fəqət, soyuq olur, buz kimi soyuq.
Dünyaya göz açıb gələndən bəri,
Sevib, sevilməkçin biz doğulmuşuq.
Məni axtar darıxanda,
Səni qəm, qüssə sıxanda.
Yorulub sərsəm həyatdan,
Gözünün yaşı axanda.
Məni axtarma sevincək,
Qayğısız şənlik edəndə.
Gündə bir barda, kafedə,
Yığışıb gün keçirəndə.
Bu vəfasız ömür, bu coşqun dərə
Gərəк boş-boşuna aхıb кеçməsin!
Bu gözəl cahanı sanıb pəncərə,
Hər gələn sadəcə baхıb кеçməsin!
Gəlin, arzumuza çatalım, dostlar!
Dağları dağlara qatalım, dostlar!
Ayrılıb arzumun кəşməкəşindən,
Gizlənmə кönlümdə sən də, еy ilham!
Gah batan, gah çıхan qış günəşindən
Dərs alıb, dayanma gеndə, еy ilham!
Niyə mən istəyən olmasın, niyə?
Mənim bеşilliyim dolmasın, niyə