Diriliş neslinin direklerinden birisi daha göçtü nurlar içinde uyusun.
Sabır, ruhun, özlemine, kavuşma için verdiği mühlettir.
Sayfa 82Kitabı okudu
Seni hiç değişmemiş görüyorum insanoğlu. Bir parça değiş artık.
Sayfa 97Kitabı okudu
Bu amentü... İnanç âb-ı hayatını içmek. İslâm Uygarlığının yeniden diriliş bengisuyunu içip dirilmektir bu. Umutsuzluğu yıkmak. Yeniden umut yoluna, kapısına çıkmaktır.
Sayfa 27Kitabı okudu
Günün adamı değil, ‘’dem’’in adamı olmak.
Sayfa 26Kitabı okudu
Demek gideceksin arkana dönüp bakmayacaksın
Hangi kuş hangi şafakta ölecek görmeyeceksin
Öyleyse al bu kürkü bu veda kürkünü Lili
Tüyleri şiirler olan bu mahcup kürkü.
youtu.be/Ehcpk1vaAmE
istanbul’da istanbul’a gidiyorum hala. belki de bir anlamda istanbul kalmadığı halde, ben istanbul’a gitmeye çalışıyorum. istanbul’u arıyorum, ama istanbul boyuna kayboluyor, sanki anlamıyla, venedik’in fizik olarak battığı gibi batıyor. sanki gün elimizde, kaybolan, batan bir kuştan kalan tüyler gibi bir kaç şey kalacak istanbul’dan diye bir duygu yiyip bitiriyor içimizi.
Sezai Karakoç ne güzel ifade etmiş anlaşmazlıkların nedenini, “Anlamak masraflı iştir; emek ister, gayret ister, samimiyet ister. Yanlış anlamak kolaydır oysa. Biraz kötü niyet, biraz da cahillik kâfidir.”