"Yeni güne yeni kararlarla başlamanın zamanı geldi de geçiyor
", diye kafamda susmayan seslerden biri seslendi bana. E ben de bu sese kulak vemezsem susmayacak baktım. 'Tamam' dedim. Yeni karar aldım.
"Sayanın kuluyum, saymayanın ağası" motosuyla hayata tam surat devam edecez. Hoş ağalıkta haşa gözüm yok ve ben bir tek Allah'a kul olurum da, yani anlam olarak bundan sonra böyle.
Çıkarı için gelenlere çıkış kapısını göstermiyorum bile, usul usul çıkıyorlar ilk buldukları kapıdan. Bana da el sallamak kalıyor. Eyvallah🍂
-Ruhum o kadar yorgun ki; kalbimi ayakta tutacak mecali kalmadı.
+Ondan mı kolunu kaldırmaya bile gücün yok?
-Zoruma giden bu değil ki...
+Nedir?
-Buna kimsenin inanmaması.
+Mezarının başında göz yaşı dökerken de "Hâlâ gittiğine inanamıyorum", diyecekler..
-İşte o zaman da ben inanmayacağım.