Eylül ayıydı. Gökyüzü dipsiz, çiğ taneleri, heybetli dağlar, ay ışığı parlaktı.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını....
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
Bu sükûnet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
Çiçek denizi sonu yokmuşçasına sisin içinde yayılmış, gökyüzü erişilmez zirvesinden naifçe bulut üflüyordu.
Sayfa 165 - SosekiKitabı okudu
Bahar akşamının yıldızlı gökyüzü,
Gece yarısı yoldan geçen kızın saçlarına
Belli belirsiz düşüyor,
Parıltısıyla ona toka oluyordu
Sayfa 41Kitabı okudu
"Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü..."
Sayfa 83 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bu sükünet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
Dar Odada Ömürler
İnceltilmiş bir yüzle konuşuruz ölçerek her sözümüzü
Yanlış anlaşılmak kaygısıyla tedirgin ve sürekli tetikte
Adımızdan bir duvarın ardına saklayıp yalnızlığımızı
Saygılı bir sesle selamlarız her sabah birbirimizi
Ah biz memurlar, bürolara tıkılmış insan konserveleri
Özü gitmiş ömürler, ölü alışkanlıkların tutsakları.
Daracık bir cam
Sayfa 71
Çiçeklerden oluşan gökyüzü...
Sayfa 138Kitabı okudu
Bu sükunet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu
Bu sükûnet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Bastığım yerin toprak olduğunu düşündükçe, ona zarar vermemek için bütün dikkatimi topluyordum. Bana verilecek olanın gökyüzü olduğunu bilmem, çakan şimşeklerden korkmama neden oluyordu. Fani dünya insanların savaşmasını, aksi takdirde yükselişe geçemeyeceklerini söylüyordu O yüzden bu dünyanın ıstırabından kaçılmıyordu. Doğuşa ve batısı olan bir evrende yaşayıp, menfaatlerden yapılmış bir ipin üzerinden geçmek zorunda kalan bizler için, gerçek aşk bir düşmandı. Gözle görülen asıl servet ise topraktı.
Sayfa 74Kitabı okudu
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü
Sayfa 83Kitabı okudu
“Düşününce ne karmaşık insan hayatı…
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru Kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını…
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü…”
Bu sükunet dolu dünyada bir başıma sessizce oturunca,
Kalbimin derinliklerindeki cılız umudu hissediyorum.
Düşününce ne karmaşık insan hayatı...
Yine de unutabilir elindeki rahatı.
Bir günün huzuru kucağıma düşüyor beklemezken,
Ve öğreniyorum insan hayatının asıl karmaşıklığını...
Şimdi nereye kaldırayım bu huzuru?
Oysa ait olduğu yer sonsuz gökyüzü...
Sayfa 83Kitabı okudu