Ödünç bir bedenin içinde, çaresizlikle bekliyoruz.
Ali Ayçil’den bundan önce Kovulmuşların Evi deneme kitabını okumuştum. Bu okuduğum kitap da deneme kitabı. İçerisinde otuz beş deneme var. Her bir deneme hayatın içinden. Yaşanmışlar ya da yaşanamamışlara dair.
Deneme’nin kendine mahsus bir üslubu var ve ben bu üslubu seviyorum. Kişilerin yaşanılan durum üzerine yorumlarını, eşyalar karşısındaki
Şiir tadında, dünyaya, yaşama dair denemelerin bulunduğu bir kitap Kovulmuşların Evi.İçerisinde bulunan otuz dört denemenin aynasında kendi hayatımızı da sorguluyoruz hatta bazen aynanın kendisini sorguladığını bile düşünüyoruz. Ali Ayçil ile tanışma kitabımdı, yazarın diğer eserlerini de listeme ekledim. Tavsiyedir.
Kapıdan çıkarken, "mutsuz bir ülke burası" dedim kendi kendime; "sabahları nasıl uyanması gerektiğini bilmeyen bir ülke; tırnaklarından başlayarak çökmüş bir ülke..."