//Ahmet Yesevi
207. Hikmet
Bu gariblik berbat imiş, ey dostlar,
Hiç kim gelip, garib halin soran var mı?
Gece-gündüz gurbet çekip aşk yolunda,
İçi yanıp, hasret ile dolan var mı?
Tiyatron, düşleyebildiğin kadardır…
Yıllar, yıllar önceydi.
Günlerden -ya da gecelerdenbirinde kadim dostum Tomris Uyar, önüme bir kâğıt parçası bırakıp gitti.
Kâğıtta, Meksikalı şair Octavio Paz’ın kaleminden çıkma tek bir dize yazılıydı.
“Düşlerine layık olmasını bil …”
Akıp giden zaman, bir yüzeye kül tanesi kadar gösterişsiz konuveren pek çok gerçek değer gibi, Paz’ın bu
Konuşturmayın beni, dilim sürçüyor
Alışkın değilim söz etmeye sevinçten, mutluluktan
Gideyim artık, kül atında kor gibi
Dursun onlar, dönüp üflerim bazen...
Ahmet Erhan
“ KADINLAR SUSURAK SEVER "
İnsanın bedenindeki taşıyamadığı en ağır yük yüreğidir.
Kadınlar hassastırlar ;
Bazı kadınlar yüreğindeki yükü taşıyamaz, ağır gelir;
Bütün kırgınlıklarını , hayallerini, umutlarını sevdalarını yüklenip susurak giderler.Tahammülleri yüklendiği ağır yükü taşıyacak kadar dirençli değildir.
Bir de çekip gitmeden,
Uy Havar- Ahmet Arif
Ve ben şairim,
Namus işçisiyim yani
Yürek işçisi.
Korkusuz, pazarlıksız, kül elenmemiş,
Ne salkım bir bakış
Resmin çekeyim,
Ne kınsız bir rüzgar
Mısra dökeyim.
Oy sevmişem ben seni...
Bizi kandırıyorlar. Aşk tesadüfleri değil, tevafukları sever. Uyum, ‘rastgelelikle’ açıklanamaz çünkü. Denk getiriş olmadan aşkın sırrı izah edilmez. Daha bu gözle baksan neler görürsün. Sonbaharı sarıya, baharı yeşile, gökyüzünü maviye; onları öyle bulduğun için değil yalnız, öyle olmaları gerektiği için, sen de yakıştırırsın. Vücudunda gözlerine