Ah kimselerin vakti yok
durup ince şeyleri anlamaya
Çok yükseğe çıkamam; bende yükseklik korkusu var. Kimseyi yarı yolda bırakamam; bende ‘alçaklık’ korkusu var. Hayatta silgim hep kalemimden önce bitti. Çünkü kendi doğrularımı yazacağım yere, tuttum başkalarının yanlışlarını sildim. Beklenen hep geç geliyor; geldiği zaman da insan başka yerlerde oluyor. Kimseye göstermem üzüntümü. Gündüz gülerim, geceleri yalnız ağlarım.
Okur Takip Önerileri
Nasıl da kirlenmiş kalpler
Sorsalar hepsi birbirinden insan
Herkes kendi işine baksın değil, herkes kendi içine baksın.
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım.
Kalbim örf adet bilirdi, insanlar yobaz dedi.