“Delinse yer; çökse gök, yansa, kül olsa dört yan
Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan.
Yıldırımdan, tipiden, kasırgadan yılmayan;
Ölümlerle eğlenen tunç yürekli Türkleriz!
Bu türkü hâlâ göklerde çınlıyor. Kür Şad ve kırk arkadaşı, aylı kızıl bayrağı bekleyerek hâlâ ufukları gözlüyor.”
"Kitap sızlar, kitap sızlar!
Son kitabın ilk emrine karşı çıktı kitapsızlar ..."
Yurt ve şeref uğrunda sen seril de toprağa
Varsın hiçbir dudakta anılmasın er adın!
Kan sızarak göğsünden huzuruna varınca
Iztırabı dinecek belki o gün Kür Şad'ın.
Sayfa 44 - Ötüken Neşriyat - 35. BasımKitabı okuyor
Saygıyla anıyoruz...
.
Ey doğunun alnımı serinleten rüzgârı!
Ey karanlıkta bana arkadaşlık eden ay!
Arzularım bir oktur aşar ulu dağları
Düştüğü yer uzakta "DİLEK" adlı bir saray
O sarayda bulunca tanrılaşan erleri
Artık gözüm arkaya bir daha dönmeyecek
Hepsi sussa da "Kür Şad" uzatarak elini
"Hoş geldin oğlum ATSIZ, kutlu olsun!" diyecek
.
Tanrı'nın ne anlaşılmaz işiydi ! Herkes Urungu'nun anası öldu diye ağlıyordu. Gerçekte ise ölen Kür Şad'ın konçuyu idi. Kırk kişiyle Çin Kağanlığını yenen ve Çin'in gönlüne saldığı korku ile Türkleri kurtaran Kür Şad'ın konçuyu...
Sayfa 419 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Sürülerinin ardında, durmadan göçme, çadırlarını diledikleri yere kurup yerleşmek tutkularıydı.
Sayfa 60 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
Boşa gitti Kür Şad'ın
Verdiği bunca emek.
Türk kurdunu ısırdı
Çinli adlı bir köpek.
Bu köpekler bilmiyor
Dövüşmeyi teke tek
Çinliye us vermeye
Türk'ün kılıcı gerek.
Sayfa 132 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Kür Şad ölmüş, fakat attan düşmemişti.
Ölmüş, fakat yenilmemişti…
Sayfa 397Kitabı okudu
Her nerede zalim varsa onları kahreyle Allah'ım.
Düştüğü yeri kor alevler misali yakan fitne ateşinden cümlemizi muhafaza eyle Ya Rabbi.
Alemi İslâm'ın değişik bölgelerinde zulüm gören kardeşlerimize yardım eyle.
Vatan uğruna,
Millet uğruna, Mukaddesat uğruna, Toprağa düşüp şahadet şerbetini tadan şehitlerimizin ruhunu şâd eyle.
Ya Rabbi! Evlatlarımızın alnını secdeli, Yönünü kıbleli, Kalbini imanlı Kur'anlı, Ana babaya itaat eden, Kendine kul, Habibine ümmet olmakla nasipdâr eyle.
Sayfa 248Kitabı okudu
