"Ah derin kederim iyiki bendesin
Yoksa kimsesiz kalırdım,
Bir başıma hem de kendimde.
Yaklaşık yirmi beş yılı devirdim
Yine de nefretimi gizleyemedim
Ah her gün ne de korkunç bir tiksinti!
Sabahın ilk aksıran ışıkları,
Akşamın kusan göğsünde
Kansere yenik düşmüş kan içinde
Hep bana yapışmış olan,
İşte benim kılcal yüzüm!
İnce deri kurbanlık keser gibi
Özenle sıyırmalı kendini de
Mutlu ölüm yüzüne kavuş
Muhteşem akışkan, ağır aksak topal
Ah ne talih, sefil talih!
Her güne dokunmuş bu ince deri,
Kabuğuna çekilmek için bulan tuza!"
S.Ozan