Biliyor musun, insan birden yaşlanıyormuş...
Yaşlanmanın da ötesinde, insan zaman kılığında bir ölüm hecesiymiş...
Sayfa 20Kitabı okudu
Önce insana inanıyor insan.
Sonra harflere, seslere, renklere.
Sayfa 23Kitabı okudu
Hepinize uzun, nefretle dolu ömürler dilerim
Sizi yılışık, yapışkan aşağılıklar sizi!
Kibar kıyıcılar, centilmen kurtlar, uysal ayılar
Sizi servet soytarıları, otlakçılar, iyi gün sinekleri!
(Shakespeare'den...)
Sayfa 27Kitabı okudu
İnsan sevgisiz tanrım nasıl yaşar
Bunca arzudan sonra"
Bunca büyüden sonra
Bunca gözyaşından sonra
Sayfa 9 - Kırmızı Kedi Yayınevi: 840Kitabı okudu
Ya siz, ey zulmün sahipleri, çirkinliğin kapıkulları, haysiyet yoksulları... sizin nefretinizin bir ölçüsü var mı peki? İnanacağınız bir tanrı, insan olacağınız bir merhamet kaldı mı? Bu kadar büyük bir mezarın üstünde nasıl oturacaksınız? Bir gün en yakınlarınız sizin ölünüzün başında, siz en yakınlarınızın ölüleri başında dönüp duracaksınız. Yok, yanlış oldu, dönüp durmayacaksınız, ölülerinizi bırakıp daha ölümcül bir korkuya kaçacaksınız. Biz yine de inceliği elden bırakmayalım, o son gününüzde size Shakespeare'den birkaç lanet sözü çok uygun bir dua olacaktır: Hepinize uzun, nefretle dolu ömürler dilerim / Sizi yılışık, yapışkan aşağılıklar sizi! / Kibar kıyıcılar, centilmen kurtlar, uysal ayılar / Sizi servet soytarıları, otlakçılar, iyi gün sinekleri!
Sayfa 27 - Kırmızı Kedi Yayınevi: 840Kitabı okudu
Biz, çocuklarımızın bin yıl sonra da utanacağı kötü bir tarihi, vatan sevgisi diye ruhlarına üflemişiz. Biz, sizden kalan yapıları yıkarak, arada bir depreşen utancımızdan kurtulacağımızı sanmışız. Biz, insan olmanın onurunu, arkanızdan bakakalan hayvanlarınızın gözlerindeki kedere gömmüşüz. Biz, çatısız, eşiksiz, penceresiz evlerin, oturduğumuz evleri bir ölüm ıslığına çevirdiğini üç kuşak sonra ancak görebilmişiz. Biz, kelimelerin delirmeden türkü olamayacağını Rupen Sevag'ın' ölümünden yüz yıl sonra öğrenecekmişiz.
Sayfa 38 - Kırmızı Kedi Yayınevi: 840Kitabı okudu
Dünya bir kibir fotoğrafıydı.
Sayfa 43 - Kırmızı Kedi Yayınevi: 840Kitabı okudu
İnsanın yalnız ağlaması ne kadar acıymış.
Sayfa 45 - Kırmızı Kedi Yayınevi: 840Kitabı okudu
Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes gökyüzü. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık.
Sayfa 60 - Kırmızı Kedi Yayınevi: 840Kitabı okudu
İnsan sevgisiz tanrım nasıl yaşar
Sayfa 9Kitabı okudu
"Ölüler, yaşayanlarda yaşar, bunu hiç unutma."
Sayfa 13Kitabı okudu
Zaman ne, dersen, sadece bir avuç toz derim...
Sayfa 20Kitabı okudu
İnsan geçmişini sevmeden yaşayamazmış. Hatıra ne demek, yeni anlıyorum.
Sayfa 21Kitabı okudu
İnsan iyiliği öğrenmeden bilirmiş de, kötülük için zaman gerekirmiş.
Sayfa 22Kitabı okudu