hil
@kutunundibi
"Bir gün," demiştin bana, "günbatımını tam kırk dört kez izledim!"
14 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.
Okur Takip Önerileri
Özünde modern köleleriz hepimiz. Efendilerimiz bizlere 10 - 20 yıllık yüksek faizli banka kredileriyle evler ve arabalar temin ettiler. Kendi bankalarından para verip hem faiz aldılar hem de geleceğimizi bağladılar. Bizleri kendilerine gebe bıraktılar.
hazırım gitmeye, arzum yelkenlerini fora etmiş, rüzgârı beklemekte. Bu durgun havada son bir soluk daha alıp, son bir kez daha bakacağım arkama sevgiyle.
Hepimizin içinde adını koyamadığımız bir şey var, bizi biz yapan işte o.
umutsuzluk içinin en derin yerindeydi, gözleriyse kupkuru.
youtu.be/_SBoYajdSFQ
O gözler benim ağlar
Eskisinden yabancı
Gönlümdeki bu sevda
Hiç dinmeyen bir acı
Ruhumun kederinden
Gözlerim yaşla doldu
Inliyorum derinden
Bana bilmem ne oldu
En candan arkadaşım
Ruhumu saran gece
Ben kime bağlanmışım
Ağlıyorum gizlice
Kimsesiz karanlıklar
Derdime şifa verin
Kalbimdeki yaralar
Daha çok, daha derin...
şefik gürmeriç
**Bu şarkıyı içtenlikle seven kimseyi tanımadım, gönülden anlaşabileceğim kimseyi tanımadım
Öğrencilerin etrafında, sınavlardan alınacak notları her şeyin üzerinde görüp geri kalan tüm insanî ihtiyaçları göz ardı edecek kadar gözünü karartmış bir "çevre" kültürüyle karşı karşıyayız.
İnsanların kültür, inanç, alışkanlık ve ön kabullerinden daha zor bir engelle hiç karşılaşmadım.
Diliniz sınırları dünyanızın/zihninizin sınırlarıdır.
İnsanın en çok zorlandığı konu belki de gerçekliğe dair dürüst bir duruş sergilemek olsa gerek.
Her insanın, kendisi için kaygılanarak değil; sevgiyle yaşadığını öğrendim.
