Kendisininkini de hariç tutmadığı bütün bu hayatların geri geri giderek, gözlerini hayattan ayırmadan ölüme doğru ilerleyişleri evrensel bir skandaldı.
Sayfa 11Kitabı okudu
Hayata öyle çok taahhütte bulunuruz ki, bir an gelir, hepsini yerine getirmeye gücümüz kalmadığını hisseder, mezarlara döneriz, ölümü, "tamamlanmakta zorlanan kaderlerin yardımına koşan ölümü" çağırırız. Ancak ölüm hayata taahhütlerimizden bizi kurtarsa da, kendimize taahhütlerimizden, özellikle en başta gelen, hakkıyla yaşama taahhüdünden kurtaramaz.
Sayfa 6Kitabı okudu
Hayat bizi amansızca sıkıştıran, hiç durmadan ruhumuzu acıtan zorlu bir iştir.
Sayfa 6Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Dünya bereketlensin diye atık borularından gelmiş geçmiş en büyük beşeri sanayi akıyor, " diye yazdı Tocqueville Manchester'a yaptığı ziyaretten sonra. "Bu kirli kanalizasyonlardan saf altın akıyor. Burada insanlık dört başı mamur gelişimini tamamlıyor, aynı zamanda en yabanisini de; burada medeniyet mucizeler yaratıyor ve medeni insan bir bakıma eskisi gibi yabanileşiyor."
Sayfa 28 - SayKitabı okudu
Bir öncüydü, geçmişini, tarihini yadsıyan bir kuşaktandı. Anarres göçmenleri, Eski Dünya ve onun geçmişine sırtlarını dönmüş, yalnızca gelecek için çalışmaya karar vermişlerdi. Ama nasıl ki gelecek kesin olarak geçmişe dönüşüyorsa, geçmiş de geleceğe dönüşür. Yadsımak başaramamaktır. Urras'ı terk eden Odocular yanılmışlardı, tarihlerini yadsıyacak umutsuz cesareti göstermekle, dönüş olasılığından vazgeçmekle hata etmişlerdi. Geri dönmeyen, ya da haberini iletecek gemileri göndertmeyen kaşif, kaşif değildir, olsa olsa maceracıdır; oğulları da sürgünde doğar.
Halkının çalışması, kendini adaması ve bağlılığıyla kazanılmış ve sürdürülmüş bu dünyanın hiçbir nimet ve ganimetine dokunmaya hakkı yoktu. Cennet onu cennet yapanlar içindir. Oraya ait değildi.
Aslında Shevek alkışlara karşın kimsenin konuşmayı duymadığı sanısına kapılmıştı.
Düşüncenin doğasında iletilmek vardır: yazılmak, konuşulmak, gerçekleştirilmek. Düşünce çimen gibidir. Işığı arar, kalabalıkları sever, melezlenmek için can atar, üzerine basıldıkça daha iyi büyür.
Ölmek, kendini yitirmek ve diğerlerine katılmaktır. O ise kendini kurtarmış, diğerlerini yitirmişti.
Kitaplardan bu kadar nefret edilmesinin ve korkulmasının sebebini şimdi anlıyor musun? Onlar hayatın yüzündeki gözenekleri gösterir. Rahatına düşkün insanlar balmumundan aya benzeyen, gözeneksiz, tüysüz, ifadesiz yüzler ister yalnızca.
Sayfa 105Kitabı okudu
Mutlu olmamız için gerekli her şeye sahibiz, ama mutlu değiliz.
Sayfa 104Kitabı okudu