“…kadınlar bizzat, erkekleri yakan bir çeşit ateştirler. Hırsızlanan bir ateş, tabir yerindeyse erkeğini türlü biçimdeki yavaş ateşte haşlayarak pişiren bir ateş..”
Herkesi can kulağıyla dinliyorsun, kendini de dinle, kendine de tahammül et, kendini de sev. İnsanlar kolayca şunu seviyorum, bunu seviyorum diyebiliyor da; Kendimi seviyorum, diyebilmek neden bu kadar zor?
Okum... Bitti mi bilmiyorum..
Tarifsiz duygular içerisindeyim, bu duyguları hangi kelime daha doğru anlatır bilmiyorum..
Ölümü normalleştirmeye çalışıp bu normalliğin içinde duygularını kaybeden insanlarla aynı cephede savaştım sanki..
Benden, kalbimin derinliklerinden bir şeyler koptu ve boşlukta yok oldu sanki..
Gözümde tek bir damla yaşla bitti tüm cümleler, ağlamak isteyip de ağlayamadığım hayatlarla bitti..