Buse Ocak
@ladylazarus1
yeryüzüyle bir türlü düğümlenemiyordu.
İstanbul
6 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Buse Ocak tekrar paylaştı.
tedirginim ve doğru düzgün kafamı toparlayamıyorum, bugün artık dün olmasa da bir döngü içinde yakınma halindeyim hala
Yavaş yavaş müzik ve onunla birlikte yaşamımın ilk yıllarına eşlik etmiş olan neşe de yok oldu. Neşe, evet, en çok özlediğim şey bu olmuştur. Sonraları mutlu oldum, ama mutluluk neşenin yanında güneşin yanında bir elektrik lambası gibidir. Mutluluğun hep bir nesnesi vardır, bir şeyler yüzünden mutlu olunur, varlığı dışarıdan bir olaya bağımlıdır. Oysa neşenin nesnesi yoktur. Belirgin olmayan bir nedenle sarar seni, varlığı güneşe benzer, kendi yüreğinin ısısıyla yakar.
Kaybolduğum izlenimi veriyorum ve belki de bu yalnızca bir izlenim değil: gerçekten kayboldum.
Okur Takip Önerileri
Ama güçlü olabilmek için insanın kendini sevmesi gerekir; kendini sevebilmek için de insan, kendini derinlemesine tanımalı, kendi hakkında her şeyi, en gizli, kabullenmesi en zor şeyleri bilmelidir.
Yaşam seni bütün gürültüsüyle iterken bu tür bir aşama nasıl gerçekleştirilebilirdi? Bunu başlangıcından beri yapabilenler yalnızca olağanüstü yetilerle donanmış insanlardır.
Sayfa 59
Cehenneme kadar yolu var estetiğin ve her türlü numaranın! Cehenneme kadar yolu var dehanın! Hepsinin canı cehenneme! Hayatımda hiçbir zaman ancak bir şaşkının yapabileceği şeylerden başka bir şey yapabildim mi? En beylik, en umutsuz anlamıyla bir sersemim ben. Nasıl yaşayacağını bilemeyen, kişiliği gelişmemiş, kendini bir şey sanan, intihar düşüncesinden bir şeyler uman, ama bunu gerçekleştiremeyen bir adam.
Sayfa 37
