Bir yazım vardı, yaklaşık 3 sene evvel yazdığım.
Altından ismim silinip o kadar kişiye atfedildi ki, artık "anonim" bir hale geldi. Gelsin gelmesine de, neredeyse kırpa kırpa çeyreğini bırakmışlar.
Bari bunu yapmasaydınız diyerek yazımın orjinal halini yıllar sonra sizinle paylaşayım.
Beynimiz de bir algı var "sapık" dendiği
Yeryüzünde"halife" olan insan, Allah
Teala tarafından yaratılmışlar
arasında en şerefli ve üstün
kılınmış olandır. Andolsun
biz insanoğlunu şerelli kıldık.
Onları karada ve denizde taşıdık.
Kendilerini en güzel ve temiz
şeylerden rızıklandırdık ve onları
yarattıklarımızın birçoğundan
üstün kıldık." (Isra, 70)
İnsan, yaratılanda
Kelimeler yetersiz kalıyor bazen.
İnsan bir kere yazmaya koyuldu mu, o ak pak kâğıtları masanın üzerine serip elini çenesine koydu mu, arada bir başını mektuptan kaldırıp uzaklara hisli hisli baktı mı, aklından geçenlerle parmakları arasındaki hızı dengelemeye çalıştı mı; ne hakkında yazarsa yazsın, neden söz ederse etsin, sözcükleri nerede dolaştırırsa dolaştırsın, lafı kendisine getirmeden duramazdı çünkü. Yeryüzüne dağılan tüm kelimeler insan kendinden söz etsin diye vardı belki.
Sayfa 73Kitabı okudu
Erkekler eşinize en son ne zaman sevginizi belirttiniz?
Eşinize en son ne zaman sevginizi belirttiniz? Onun güzel özelliklerini saydınız, iltifat ettiniz? Unutmayın ki bunlar Peygamberimizin örnek hareketleri. Dahası da var:
Nîsa 34. âyet-i kerîme ışığında ayetin ilk bölümünü hatırlayalım.
Rabbimiz "Erkekler kadınlar üzerine kavvamdır." buyuruyor. Kavvam yönetici ve koruyucu demektir. Bu
kırlangıçlar
Şehrin kıyısında, ufacık bir derenin kenarında, dalları suya sarkan ihtiyar bir söğüt ağacı vardır. İlkbaharın başlangıçlarında bu söğüdün dallarına bir dişi kırlangıç gelip kondu; derenin bir başından bir başına yıldırım gibi uçan, beyaz göğüslerini suya dokundurarak şeffaf kanatlı küçük böcekleri yakalayan diğer kırlangıçlara bakmaya başladı.