ne ben yalnızlığa bir lahza kandım
ne de yalnızlığım benden usandı.
Ahmet Hamdi Tanpınar
"Erisem şeker misali varsam hüdârâ
Bir lahza aşk ile yansam ne âlâ."
BAŞIM
Bîhaber gövdeme gelmiş konmuş
Müteheyyic, mütekallis bir baş;
Ayırır sanki bu baştan etimi
Ömr-i ehrâma muâdil bir yaş!
Ürkerim kendi hayâlâtımdan
Sanki kandır şakağımdan akıyor…
Bir kızıl çehrede âteş gözler
Bana gûyâ ki içimden bakıyor!
Bu cehennemde yetişmiş kafaya
Kanlı bir lokmadır ancak mihenim,
Âh yâ Rabbî, nasıl birleşti
Bu çetin başla bu suçsuz bedenim?
Dişi, tırnakları geçmiş etime
Gövdem üstünde duran ifritin…
Bir küçük lâhza-yı ârâma fedâ
Bütün âlâyişi nâm u sıytın!
Ahmet Haşim
Yarsız mahzun köngül divane bolmay neylesin
Vamık u Mecnun kibi efsane bolmay neylesin
(Yarsız hüzünlü gönül divane olmasın da neylesin
Vamık ve Mecnun gibi efsane olmasın da neylesin)
Derd ü ğamdın çare yok hicri de ansız hasta can
Ğamğa hem-dem derdge hem-hane olmay neylesin
(Dert ve kederden kurtuluşun çaresi yok
Sevgiliden ayrı olunca hasta
Akşam oldu
Bugün 1 Mayıs
Ve ben çok üşüyorum
Uzun bir yürüyüşe çıktım
Eğmişim başımı hafif adımlarla
Dalgalar içime içime vuruyor
Güneş ayrılık kızıllığında
Hüzün hüzün batıyor
"Dünya birbirini arayan ruhlarla dolu. İki satır konuşabileceğimiz, gülüşün ve hüznün kıvrımlarında birlikte kaybolacağımız sahici insana susamış durumdayız. Göğe aynı aşkla bakabileceğimiz, etten ve kemikten olduğu kadar acıdan ve gerçekten yapılma soylu ruh arkadaşları. Onunla yürürken ve ona yürürken kaybolmaktan korkmadığımız, kalplerini kendimize pusula bellediğimiz, maceramızı yüzlerinde seyrettiğimiz, hayatlarını birbirimize tanık kıldığımız dostlar. Şu kalabalık dünyada ancak birbirimize iltica etmekle serinlediğimiz yol ehli. Kalbini dosta açan, mucizelere de açar."✨
❀
Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken arkana bak da,
Köşede bir lahza kalıver gitsin!
Ümidim yılların seline düştü,
Saçının en titrek teline düştü,
Kuru yaprak gibi eline düştü,
İstersen rüzgara salıver gitsin!
Necip Fazıl Kısakürek
youtu.be/NcIFkgPwvI4?fea...
İlmin ilk adımı -NAZAR BER KADEM
Abdûlhâlik-ı Gücdûvani (k.s)’ın Hâcegân yolunda ilerlemek için on bir madde olarak belirlediği usullerden biride ‘gözle sağa sola bakmak değil, kendi ayağımızın ucuna bakaraktan adım atmak’ ve ‘başkalarının kusurlarını gözlemlemek değil kendi kusurlarımızı gidermenin derdiyle yol almak’ usulüdür. Ki, tasavvufta bu usul ‘Nazar ber-kadem’ düsturu olarak karşılık bulur.
Hiç kuşkusuz tasavvufta karşılık bulan bu usulün kaynağı bizatihi Resûlullah (s.a.v)’in kendisidir.
Nitekim Rabbül Âlemin, Habib’ini Miraçla huzuruna aldığında şöyle över:
-O’nun gözü bir lahza olsun sağa sola kaymadı.
...
Yolu tam dönerken arkana bak da,
Köşede bir lahza kalıver gitsin!
Osmânlıda Evlilik Teklifi
Osmanlı zamanında bir adam bir hanımın karşısına geçer ve der ki ;
"-Ey Dilber-i Rana! Ey Tesadüf-ü Müstesna! O mahrem suratınızı görünce size lahza-i kalpten sarsıldım... Niyetim acizane-i taciz etmek değildir.. Bilakis efkar-i umumiyede ufak bir aile bacası tüttürmektir.. Sözlerim sizi temin ve tatmin edecekse şayet zevc-i izdivacınıza talibim!.."
Hanımın cevabı;
"-O mahrem suratınıza bir Sille-i Osmaniye nakşedersem sekte-i kalpten terk-i hayat edersiniz..."
(*izdivacınız yevm-i mahşere kalır :-)))
Birçokları anlamayacak olsa da anlatmak zorunda olduğumuz, gecemizi gündüzümüze katarak insanlara hatırlatmakla yükümlü olduğumuz şeyler var. Her ne kadar menfi duyguların coştuğu bir hengâmda, akıl ve analiz gözden düşse de bir okuyan, bir lahza olsun üzerine düşünen birileri olur diye anlatmamız gereken şeyler var. Zira menfi galeyan, tarih
Bazen Evladır
Bazen gitmek evladır kalmaktan
Ayrılık üstün gelir kimi kavuşmalara
Bazen kışları evladır bahar mevsiminden
Baharda ısınamayan yüreklerin soğukluğu karşısında
Bazen sevdalanmayan insan daha mutludur
Aşkı yaşamasını bilmeyenin çetinliği karşısında
Bazen zayıftır tüm güçlü kaideler
Binde bir yaşanan bir ihtimal karşısında
Bazen yenilmek evladır muvaffaklardan
Güçlü kanatlarla daha da yükselmenin karşısında
Bazen zengin insan en fakiridir gönülce
Cömertçe yaşayan yoksulun ikramı karşısında.
Bazen evladır Dostoyevski'nin Beyaz Geceler'i gibi
Güneşi örtük olan gündüzler karşısında.
Bazen hiç okumayan daha evladır
Okuyan kitap yüklü merkep karşısında.
Bazen evladır kısa ve derin bir beyit
Uzunca yazılan sığ bir dörtlük karşısında.
Bazen evladır gözlerden akan gamlı bir damla
Toprağa sel olan yağmurun damlaları karşısında.
Ve bazen evladır yaşanan bir tek lahza
Yaşamda geçirilen koca bir ömür karşısında.
Ensari
"Meçhule olan hislerimiz maluma olan hislerimizden bilhassa daha çoktur. Çünkü hayaldir insanı uzun yaşatan. Sonra kifayetsiz bir sözün hamallığı kalır üzerimizde de kâfi olanı bir lahza taşımayız."
Yavuz Bülent Bakiler