“Patroklos,” dedim. Doğduğumda umutla dolup taşan babam,
düşüncesizce vermişti bu adı bana. İsim dilimde acı bir tat bırakıyordu.
“Babanın gururu” demekti.
İyi yazamıyorsan, iyi düşünemezsin; iyi düşünemiyorsan başkaları senin yerine düşünür.
Açlık, zorluk ve hayal kırıklığı hayatın değişmez yasalarıydı.
Okur Takip Önerileri
Tanrı bana sinekleri kovayım diye bir kuyruk vermiş; ama keşke sinekler de olmasaydı kuyruğum da.
Cesurca, bir tutkunun mutlak zaferiyle, öbür dünyaya geçmek, yaşlanarak solup çürümekten daha iyiydi
