Neden kendimizi, beynimizi , etrafımızı ve şeyleri birbirinden ayırıyor, topluyor, parçalıyor ve sonra "'bu mu daha iyi , yoksa şu mu daha kötü ?..." diye konuşuyoruz. Neden her şeyi ; hayatı , zamanı , insanı ve insanlığı , aşkı, mutluluğu, derd ü kederi ve hürriyeti birbirinden ayırıyor , paramparça ediyor , Sonra da kıyaslıyoruz ?
Sayfa 16