yasin cural
@leibmann
sakarya
16 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Ve bazı günler var ki devasa bir bezginliğe kapılıyorum, ve karanlık bir
sıkıntı, gittiğim her yerde, beni kefen gibi sarmalıyor; kıvrımları beni
utandırıyor ve kısıtlıyor, hayat bir vicdan azabı gibi üstüme basıyor. Bu
kadar genç ve bu kadar her şeyden bıkmış... Oysa yaşlı olup hâlâ heyecan
dolu olanlar var! Ve ben, o kadar düşüğüm, o kadar küskünüm! Ne
yapmalı? Gece, lambrilerimin üstüne titrek ışığını yaprak yaprak düşüren
aya, gündüz de komşu çatıları altınla kaplayan güneşe mi bakmalı?
Yaşamak bu mu? Hayır, bu ölüm, eksi, kabir huzuru.
Kendime karşı bir sabırsızlık çöktü üzerime; kendi üzerime yeniden düşmenin tam zamanı olduğunu anladım. Birdenbire ürkütücü bir biçimde fark etmiştim o ana kadar ne çok zaman harcadığımı...
Okur Takip Önerileri
İnsanlar birlikte yaşamaya alıştıkça, kendilerinden söz etme ihtiyacını kaybederler giderek.
Sayfa 24Kitabı okudu
Marianna, içimde iki insan var benim... birbirine yaşam hakkı tanımayan iki insan. Bence en iyisi ikisini birden yok etmek.
bilinmeyen yerlerde yaşanan o yalnızlık beni korkutur. Kendimi yeryüzünde o kadar yalnız, o kadar küçük hissederim ki, hızla evimin yolunu tutarım.
intiharlar bölümüKitabı okudu
her şey yalan, her şey mümkün, her şey şüpheli.
Sayfa 89 - bir deliden mektup bölümüKitabı okudu
çünkü öldürmek, yaratmaya en yakın eylem değil midir? Yapmak ve yok etmek!
Sayfa 95 - deli bölümüKitabı okudu
önüme çıkacak uğursuzlukları hisseden ama dile getiremeyen bir adamım.
Sayfa 41Kitabı okudu
Saçlar
Geçmiş beni çekiyor, bugün ise korkutuyor; çünkü gelecek ölü.
Sayfa 63 - saçlar bölümüKitabı okudu
Gezinti
Asla kimse gelmiyor, asla kimse konuşmuyordu. Bu oda ölüydü, dilsizdi, insan sesini yansıtmıyordu.
Sayfa 76 - gezinti bölümüKitabı okudu
Yalnızlık
Bana gelince ruhumu kapattım. Artık kimseye, neye inandığımı, ne düşündüğümü ve neyi sevdiğimi söylemiyorum. Bu korkunç yalnızlığa mahkum olduğumun bilincinde, herhangi bir fikir ileri sürmeden bakıyorum olaylara. Fikirler, kavgalar, zevkler, inançlar, hiçbiri umurumda değil! Kimseyle bir şey paylaşmadığımdan, her şeye de ilgimi kaybettim, Fikirlerimi göstermeden, keşfedilmeden yaşıyorum. Günlük konuşmalar için sıradan cümlelerim ve konuşma ıstırabına katlanmak istemediğimden "evet" diyen gülüşüm hazır.
Sayfa 59 - yalnızlık öyküsüKitabı okudu
kaçmak istedim... ama yapamadım; oda ölü bedenlerle doldu. Cesetlerin üzerinden sıçrıyor ve kan göllerine basıp kayıyordum.
Sayfa 49Kitabı okudu
ne olursa olsun tek bir tünel vardı, karanlık ve yalnız: Benimki; çocukluğumun, gençliğimin, tüm yaşamımın içinde geçtiği o tünel.
Sayfa 145 - juan pablo castelKitabı okudu
sonsuza kadar kayboldum ve bu sır benimle mezara kadar gidecek
Sayfa 96Kitabı okudu