“Kırk yıl cevap almasan benden, gene yaz…”
…
“Dünya dünya olalı kimselerin benim gibi sevdiğini ve sevebileceğini sanmıyorum. İnandığım en kesin gerçek bu canım.”
Dönem şairlerinin aşkı büyük olur ama Ahmed Arif’in Leyla Erbil’e duyduğu aşk bir başka; çok daha derin!
Aşkının karşılığını alamamış, Leyla Erbil onun aşkını dost olarak cevaplamış
Ne diyordu o zalım şair...
"Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar utangaç boynun kolyesi olsun."
Neyse kandırmayalım yine de birbirimizi biz zaten "öylesine sevmiştik"...
Durum: Hala Leyla....
Leyla ile Eylül kızlarımıza ithafen yazılmıstır
Leylam Eylülüm
Nasıl severdim koklardım,
Hatta kıyamazdım ki,
El kaldırayım...
Düşsen yere,
Benim dizim kanardı Leylam...
Ağladım senin gibi,
