Kelimelere hasret şairleri bilirdim meğer ne çok cahillik etmişim.
Ne eksik ne fazla, kelimelerin yokluğunu kendi içinde,var oluşunu kelimelerle anlatan bir çocuğun duygularını ifade edememenin iç serzenişiydi satırları. Her bir cümlesinde ayrı bir hayat. Kimin hayatı normal ki , normal nedir?
Kim eksik, eksiklik olan vücut uzuvlarının yokluğu veya çalışmaması mı?
Onların eksiği bazı kimselerin bilgi yoksunluğundan , farkındalık azlığından doğar. Yaşıyorsa şayet onun yaşamına göre bir hayat sunulması gerekir. Hayat demişken sadece insanlar yaşamıyor, kelimeler, kalpler, üzüntüler, hevesler , yarışlar, bilgiler ,anneler, duygular, akıllar fazlalıklar ve eksiklikler yaşıyor. Yaşamda bize iyi gelen kişilerin olması nefes olurken ,hor görenler ise neşeli dünyanda zehir olurlar. Tıpkı Bayan V ve Melody' nin annesi gibi bir kahraman. Belki onlar şuurlu, farkında olan ve iyi yüreğe sahip olmayan kişiler olsaydı şayet Melody' i keşfeden fırsatlar doğmazdı. Melody' e güven ve sevgi vermemiş olsaydı hayatı hep hissettiği eksiklik üzerine büyük kayıplar doğuran eksiklikler olurdu. Melody gibi özel çocuklara güven,sevgi, anlayış ve iyi yüreğe ihtiyaç vardır. Onları topluma kazandırmak boynumuzun borcudur. Umarım herkes bu dünyada borcunu ödeyerek gider.
İyi okumalar...
