Uzun zaman sonra, okurken ağladığım tek kitap oldu kendisi. Yer yer kendimden bir şeyler bulduğum, Martin’in yaşadığı o acı farkındalığı, farkettiğimi anlamış olmama rağmen çok güzel bir kitaptı. Ama kimseye okuması için tavsiye etmem. Ben okurken üzüldüm kimsede üzülsün istemem.
Dipnot; anladığım kadarıyla bazen, bilinçsizlik; birçok şeyi anlamamış, üzerine kafa yormamış, hatta farkında dahi olmamış olmak mutlu yaşamanın sırrı. Bir eksikliğin ‘nasıl olur da mutluluğa sebebiyet verebildiğine’ şahit olduğum tek olay.
