Merakla başladığım bir kitaptı ancak okudukça ilgimi kaybetmeye başlamıştım. Yazarın kaleminin güçlü olduğu belli oluyor. Betimlemeler yoğun ve kuvvetli. Okurken yazarla birlikte o ortamdaymışım, yıllar öncesine gitmişim de aynı havayı soluyormuşum gibiydi. Ancak sürekli, ayrıntılı bir şekilde sonnot verilmiş. Okuma hızımı kesti ve bölünüp durdum. Hikayeden kopmama sebep oldu ve bu şekilde ilgimi kaybetmem kaçınılmaz bir sondu. Yorucu bir okumaydı, devamlı sonnot sayfasına gidip tekrar başa dönmek...
Kitapta en çok Siren'i beğendim. Biraz da benim bu sonnot verilmesine kafayı takmadan okumaya çalışmamdan ötürü olabilir. O kısma geldiğimde kitabın tadını çıkarmak istedim ve çıkardım.
Kitap boyunca İtalyanca, İtalya kültürü ve İtalya tarihi hakkında ne kadar bilgisiz olduğumu tekrar tekrar fark ettim. İtalyanca'dan çevrilen pek kitap okumamıştım. Bundan sonra daha fazla başka dilden çevrilmiş kitaplara bakacağım çünkü edebiyat bir kültürü tanımanın en kısa yolu bence. Bu kitap da oldukça bilgilendirici oldu. Okurken pek hoşuma gitmese de sonnotların bilgi dağarcığımı genişlettiği yadsınamaz bir gerçek. Yine de aynı yazarın romanı olan Leopar'ı almayı düşünmüyorum şimdilik.