Esma
@llesma
Bir kitapçıda gözlerinin gözlerimi bulması dileğiyle...
İstanbul
86 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Para ölümü zehirlerse, ölümden bir tek öfke çıkar. Tabutların üzerinde insanlar dövüşür.
Bütün dünya, benim için yalnızca seninle ilintili olduğu ölçüde varlık kazandı.
...ama bir tabutun üstündeki çiçeklerin ne anlamı olabilir ki?
Okur Takip Önerileri
Sanki bir ateşin içine düşmüştüm, bu sevecenliğin yalnızca ve yalnızca bana yönelik olduğunu sanıyordum ve o bir an içerisinde yeniyetmeliğimde saklı olan kadın artık uyanmıştı; o kadın, sonuna kadar sana vurgun kaldı.
...İlk olarak, acıların insanı kusursuzluğa götürdüğü söylenir...
Sayfa 17Kitabı okudu
Sonuçta maddi ya da manevi bir pisliği bir yerden kovsanız da başka bir yere sıçrayacaktır. Pisliğin kendiliğinden yok olmasını beklemek gerekir...
Önyargılar, gündelik yaşantımızdaki bütün bu pislik ve iğrençlikler gereklidir, çünkü bunlar gübrenin kara toprağa dönüşmesi gibi zamanla faydalı bir şeye dönüşür. Kökeninde pislik barındırmayan iyi bir şey dünya üzerinde bugüne kadar görülmemiştir.
Sayfa 16Kitabı okudu
Her türlü zorbalığın toplum tarafından makul ve yerinde bir gereklilik olarak karşılandığı, beraat kararı gibi her türlü merhamet göstergesinin toplumda tatminsizlik ve intikam duyguları uyandırdığı bir dünyada adaleti düşünmek gülünç değil midir?
Sayfa 8Kitabı okudu
Dmirtiç insanlar hakkında yargıda bulunurken farklı renkleri gözetmeden sadece siyah ve beyaz gibi keskin renkler kullanırdı. Ona göre insanlık namuslular ve namussuzlar olmak üzere ikiye ayrılıyordu; ikisinin arası yoktu.
Sayfa 6Kitabı okudu
Namuslular kıt kanaat geçinirken, namussuzların karnı tok sırtı pektir.
Sayfa 6Kitabı okudu
Ne olmuştu da, "seninle dünyanın her yerine gelirim," diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı. Nerelere gidiyordu?
Sayfa 22Kitabı okudu
Biz Müzeyyen ile telsiz duvaksız evlenmiştik. Kendi kendimize evlenmiştik. Nikahı Müzeyyen kıymıştı. Galata kulesi'nin tepesindeydik. Güneş, Haliç'in kuyruk sokumunda, inceden yangın rengindeydi. Müzeyyen önümdeydi, hafiften sarılmıştım. Kollarımı kendisine daha çok çekerek, kendini benimle sıkı sıkı sarmıştı ve "tamam" demişti "güneş bu işe izin verdi, pederim olarak."
Sayfa 22Kitabı okudu
O ağladıkça ben de ağlardım. Nedenimi bilmez ağlardım.
Sayfa 19Kitabı okudu
Hikayeye göre adam, kadını çok seviyor, sevdikçe ruhu büyüyor, ruh eve sığmıyor...
Sayfa 18Kitabı okudu
Memleketi görünürde birileri ama gerçekte ruhlar idare ediyordu.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Ayak sesleriniz de olmasa, var olmadığınıza sizi neredeyse inandıracak bakışlar sokağı."
Sayfa 13Kitabı okudu