Her büyük kıymetin ilk karşılaştığı müşkilat; cahil ve naehillerin hasedi, itirazlarıdır.
Sayfa 32 - Kurtuba kitap
İnsan-ı Kamil'in bir adı( Elif-Lam-Mim) dir. Nitekim, Kur'an-ı Kerim'in başında
- '' Elif-Lam-Mim şu kitap var ya, onda şüphe yoktur'' Bakara 2/1-2
Buyurulur. Bir hadis-i Şerifte :
''- İnsan ve Kur'an ikizdir.'' Buyurulur.
Sayfa 66 - kurtuba kitap
Enes b. Malik(r.a.) bir rivayete göre on sene Peygambere(Sav) hizmet etti.Bunu Enes r.a anlatırken şöyle diyor.
-Hz. Peygambere(sav) on yıl geceli gündüzlü hizmet ettim.Yaptığım işler için bir kere olsun :
-Niçin yaptın? veya niçin yapmadın?
Gibi bir söz işitmedim.
Sayfa 85 - kurtuba kitap
Kamil kişi odur ki: nefeslerine dikkat ederek adeta gönül hazinesine bekçi ola. Orada durup yabancı kimseyi içeri koymaya.
Gönül hazinesi Hakkın kütüphanesidir
Sayfa 99 - Kurtuba kitap
Varlığına itikat edilen Allah, kulun zannına göre yapılan ilahtır. Bu bir sıfat tır ki: kulun kendiliğinden yaptığı bir ilah olup övgülerini de ona göre yapar. Hakkı kendi dar çerçevesine sokmuş olur. Bu sebepten kendi itikadına uymayan kimsenin itikadını kötüler. Sebep: Hakkın arzusuna değil, kendi zannına uymayışıdır. Eğer insafı olsaydı böyle yapmazdı.. o kul böyle yapmakla kendine özel bir mabud yapmış olur ve kendine uymayan herkesi kötüler; çünkü cahildir.
Sayfa 107 - Kurtuba kitap
Bir sevgilinin güzelliğine bakılsa ve onun etrafına yüzbin ayna konsa o sevgili kaç yüzbin görünür ama aslında bir tanedir.
Öyle iken aynaların kabiliyetine ve istidadına göre ; kiminde parlak, kiminde kederli görülür. kiminde doğru kiminde eğri büğrü olur. Bu hale göre bir kimse sevgilisinin bir aynada yüzünü görüp geri kalanları inkar etse arif olmamış olur.
Arif olan cümlesini ikrar eder. Hangi aynada görürse tasdik eder hatta aynasız olarak dahi görür.
Sayfa 108 - Kurtuba kitap
"can ellerinden gelmişem, fani mekanı neylerem
ol mülke meylim salmışam. ben bu cihanı neylerem
dunyaya geldim gitmeye, tim ile hilm yetmeye
aşk ile an seyretmeye. ben în u anı neylerem
devr-i zamandan doymuşam, kevn ü fesadı koymuşam
darü'1-amanı duymuşam, bu sicn-i canı neylerem
hep i'tibarı atmışam, aşıldığa el katmışam
ben nefsi dosta