LüLücük
@luluko
Keşkelerin olmadığı bir yerde yaşamak isterdim...
Memur
71 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Şermin Yaşar'ın kalemini bilenler bilir, içimizden biri karşımızda konuşuyor gibidir.Bu kitap yine bu üslupla yazılmış, okurken bu olaylar sanki karşı komşumuzun evinde yaşanmış gibi hissettim. O kadar içten, o kadar yakın... Bir roman olarak yazılmış olmasına karşın bende yine öykü kitabı hissi uyandırdı. Bunun nedeni belki de dediğim gibi üslubuydu. Çok merak ettiğim ve almak için sabırsızlandığım bu eser aile bağları dışarıdan sağlam gibi görünen ama aslında içten çok kopuk olan 3 erkek kardeşin hayatından yola çıkarak kaleme alınmış. Eşleri, aile yapıları muazzam tanıdık... Kitabın sonu ters köşeydi, baştan bu 3 çocuğun annelerine aşırı kızsam da sonrasında çok hak verdim. Yaşanılan şeyler kolay hazmedilecek türden değildi, sonu ters köşe olan bir kitaptı. Ve sanırım ben karakterlerden en çok Nurten'e üzüldüm. Şunu bir kez daha farkettim ki; eş seçimlerimizde ya da hayatımıza aldığ ımız sevgililerimizde tamamen yarası yaramıza denk olan, hayatta hemen hemen aynı yollarda yürümüş, yaklaşık olarak aynı acıları çekmiş birilerini seçiyoruz. Yarası tanıdık olan daha güven veriyor. Farkına varabilirsekte birbirimizi onarıp hayatı daha güzel yaşıyor, acılarımızı iyileştiriyoruz. Farkına varamazsak da daha çok kanatıp acıtıyor, birbirimizden kopuyoruz.
Her daim güzele niyet edip, onarabilmek ve çiçekli yollarda yürüyebilmemiz dileğiyle...
Okumanızı tavsiye ediyorum...
Şermin Yaşar
200 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
·
13 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Günümüzde insanlar anlamak yerine yargılamayı seçtikleri için kimse birbirini sevemiyor.
Sayfa 107 - Doğan kitapKitabı okudu
İnsan mağduriyetin ardına gizlenip nasıl da küçük bir zorba haline gelebiliyor, herkesi sadece kendisine hizmet eder, onun rahatını düşünür bir konuma getirebiliyor. Yanı başınızda sürekli mağdur olduğunu söyleyen biri varsa, siz ağzınızı bile açamazsınız. "Başım ağrıyor" bile diyemezsiniz. Çünkü mutlaka onunki sizinkinden fazla ağrıyordur. Mutsuzluk, mağduriyet psikolojisi zamanla insanı çevresindekileri sömürür hale getirir. Herkes suçluluk duygusundan kurtulmak için verdikçe verir, hep alttan alır. İşte mağdur da iktidarını böyle kurar!
Sayfa 80 - Doğan kitapKitabı okudu
Çocukların büyüklerin dünyasında ne kadar savunmasız olduklarını hatırladınız değil mi? Şiddete şiddetle karşılık veremez, yaralayıcı sözlerle yaralayamaz büyüklerini. Bir köşeye çekilip ağlamaktan başka ne yapabilir ki... Çocukluk savunmasızlıktır.
Sayfa 61 - Doğan kitapKitabı okudu
Hiç dikkat ettiniz mi, en yakınlarına kötü davranan insanlar başkalarına karşı oldukça sevecen ve yardımseverdirler. "Ele iyi" diye bir laf vardır bizim toplumda. Size tokat atan baba, karşı komşunun çocuğunu sever; bir kere yüzünüze gülmeyen anne markette gördüğü çocuğu öpücüklere boğar. Toplum içinde taktığımız maskelerdir bunlar. Dışarısı bizi iyi bilsin, içerisi ne de olsa bizimdir.
Sayfa 59 - Doğan kitapKitabı okudu
Hayatımız boyunca başkalarının bize yaptıklarını bir günah gibi taşırız boynumuzda; kötülüklere, haksızlıklara dur diyemedikçe kendimizi suçlamaya başlarız. Demek ki hak ediyoruzdur, demek ki değersizizdir, başka insanlara böyle davranılmadığına göre sorun bizdedir. En azından bunlara "dur" diyemeyecek kadar güçsüzüzdür.
Sayfa 59 - Doğan kitapKitabı okudu
Ülkemizde özellikle kadınlarda çok görülür. Erkekler önce bu kadınların kolunu kanadını kırar, onları bir daha Kendi başlarına uçamayacaklarını öyle inandırırlar ki, sonradan bir daha hiç yalnız uçamayacaklarını sanan O kadınlar Bir ilişkiyi bitirmekten hep çok korkarlar.
Sayfa 27 - Doğan kitapKitabı okudu
Babası tarafından sevilmeyen kızlar bir başka erkeğin sevgisine de çok zor inanıyorlar.
Doğan kitapKitabı okudu
Kendi önyargılarımız, bir türlü değiştiremediğimiz inançlarımız bazen biz insanları ne kadar acımasız yapabiliyor.
Sayfa 32 - Doğan kitapKitabı okudu
İnsanı yalana alıştıran şeyler damla damla işliyor kanına.
Sayfa 53 - Doğan kitapKitabı okudu
Ailece birbirimizi senelerdir düzenli olarak görüyor ama tanımıyorduk.
Sayfa 10 - Doğan kitapKitabı okudu
Acil küçümsersiniz ama parmağınızı kapıya sıkıştırdığınız vakit en yüksek perdeden inlersiniz!
Sayfa 41 - İş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
