”Ama belli olmuyor ki, şu insanlar... Mezar taşında nasihat bile ediyorlar yaşayana.”
- Sait Faik Abasıyanık / Lüzumsuz Adam
Sokağa çıkacağım an göreceğim bütün insanların arasında senin olmayacak olman yaralıyor önce. Sonra gün boyu duyacağım tüm lüzumsuz kelimeler ve asla duyamayacak olduğum sesin geliyor aklıma. Temas etmekten delicesine korktuğum gözlerin geliyor aklıma, baharları anımsatan yeşillikte gözlerin; ve onları göremeyeceğim. Sensizliğim geliyor aklıma ve asla seninle olamayacağım. Sonra ben gidiyorum aklımdan. Ben, beni terk ediyorum ve ne yaptığı bilinmez bir adam oluyorum. Çaresiz, kimsesiz, yorgun, bitkin, bıkkın.
Risale-i Nur'da geçen bölüm:
Şualar / 11.Şua / Meyve Risalesi /
11.Şua 4.mesele
Yine Gençlik Rehberi’nde izahı var. Bir zaman bana hizmet eden kardeşlerim tarafından sual edildi ki:
“Küre-i arzı herc ü merce getiren ve İslâm mukadderatıyla alâkadar olan bu dehşetli Harb-i Umumî’den elli gündür (şimdi yedi seneden geçti aynı hal) hiç
Yaprak Dökümü
"Çocuklarınız var, paranız yok değil mi? Evlatlarınız âhir ömrünüzde size bir feci yaprak dökümü manzarası seyrettirmekten gayri saadet vermezler." Bu cümleyle başlar Yaprak Dökümü..
Hayatta en çok önemsediği şeylerden biri ahlak diğeri dürüstlük olan Ali Rıza bey eşi Hayriye Hanım, kızları Leyla, Necla ve Fikret, oğlu Şevket ile
Kahvesiz kitap a başlanmaz..)
Lüzumsuz Adam
Ben bir acayip oldum. Gözüm kimseyi görmüyor, kimsenin kapımı çalmasını istemiyorum..
Adam diyorki "Ölüm olmasa din lüzumsuz"
Yanlış : "Din yaşamak için de lâzımdır."
Bugün Sait Faik’in doğum günü... İyi ki doğdun, iyi ki yazdın!
Türk öykücülüğünü olay öyküsünden ‘durum öyküsü’ne geçirerek çağdaş öykücülüğe katkılar yapan; insanlığın tüm bunalımlarını, çelişkilerini öyküsünün temeline yerleştiren; öykü ve romanlarının kişilerini sıradan insanlar, işsizler, hamallar, balıkçılar, sokak kadınları, kimsesiz çocuklar, emekçiler ve küçük burjuvalar gibi kesimlerden oluşturan; “Lüzumsuz Adam”, “Mahalle Kahvesi”, “Alemdağ’da Var Bir Yılan”, “Semaver”, “Sarnıç” gibi Türk edebiyatında önemli öyküler olarak kabul edilen öykü kitapları yazan; ‘İstanbul Öykücüsü’ unvanıyla anılan; eserlerindeki ana temayı ‘yaşama sevinci’ olarak belirleyen; öykü, roman ve şiirlerini ‘yaşamın hakkını vermek’ için yazan öykü ve roman yazarı ve şair #SaitFaikAbasıyanık’a doğum gününde saygı ve rahmetle...
“Yalnızlık dünyayı doldurmuş. Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey. Burda her şey bir insanı sevmekle bitiyor.”
Öykü: Semaver, Sarnıç, Alemdağ’da Var Bir Yılan, Lüzumsuz Adam, Mahalle Kahvesi...
Roman: Medar-ı Maişet Motoru, Havada Bulut, Kayıp Aranıyor
Şiir: Şimdi Sevişme Vakti