..birçok arkadaşım ölmektedir bu günlerde.
Sayfa 26Kitabı okudu
Ülkenin dışında kalanlar seni kıskanıyor çünkü sen vatanındasın ve onlar mülteci olarak başkalarının vatanında. Onlara, suyu görebilmenin susuza faydası olmadığını, aksine bu durumun buradakilerin içini kanattığını söylüyorsun.
Vatanından seni ayıran, sadece tek bir sokaktır. Onu geçtiğinde seni tutuklayıp, ülkeye kaçak olarak giriş yapmak ve devlet mülkünü tehdit etmekle suçluyorlar.
Yolun kenarında, kaldırımda dur ve kuru bir ağaç ol!
Seninle ölüm arasında sadece bir bıçak ucu var. Onlara bakıyorsun. Toprağını nasıl sürdüklerini görüyorsun, sabanları ciğerine indirip parçalıyorlar.
Acıdan ve öfkeden çığlık attığında seni Yahudi düşmanı ilan ediyorlar. Nehre uzak şiir böyle yazılır. Nehri geçmektense şiir yazıyorsun. Rahatlık içinde yaşayan eleştirmenler, senin alenen bildirmediğin tutumun ve görüşlerin için senden hesap soruyor. Bilmiyorlar ki alenen İsrail'in varlığını ret ve inkâr etmek, buradan atılmak anlamına geliyor. Düşmanlarını bu şekilde reddedersen, ülkedeki kendi varlığını reddetmiş oluyorsun. Bir şeyi nasıl dediğine çok dikkat ediyorsun, çünkü burada kalmak istiyorsun.
Böylece nehri geçmeyen şiirler yazmayı tercih ediyorsun. Zengin ve refah içinde yaşayan eleştirmenler seni vatana ihanet etmekle, düşmanların da antisemitizmle suçluyorlar.
Sayfa 104Kitabı okudu
Vatan nedir? Öyle cevabını verip başka bir şeye geçilecek bir soru değil bu. Sadece vatan değil, hayatın ve davandır. Ondan önce ve ondan sonra o senin kişiliğindir. Dile kolay "Vatanım... Doğduğum yerdir..." demek. Doğduğun yere dönüp de hiç bir şey bulamadıysan ne oluyor? Sonra "Vatanım... Öldüğüm yerdir" demek de dile kolay gelir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Senelerdir içinde taşıyordun şimdi sel gibi boşalan bu gözyaşlarını. Ah annem! Ben hâlâ küçücük bir çocuğum. Dertlerini alıp koşarak onun yanına gitmek istiyorsun. Hepsini ağlayarak kucağına bırakmak istiyorsun.
Sayfa 70Kitabı okudu
"En pis iş bile ayıp değil, pis bir vicdan ayıptır."
Sayfa 23Kitabı okudu
-Ben hayatımda hiç muzaffer olmadım, hiçbir savaşı kazanmadım ki kazananların nasıl davrandığını bileyim.
Sayfa 72Kitabı okudu
Yeniden bir Yahudi şehrinin ismini yakıştırdılar Celil'e: Karmiel. Toprakları ellerinden alınan üç köyün sakinleri, protesto etmeye kalkıştılar. Etraflarını sarıp hapsettiler insanları ve işte Karmiel doğuverdi.
Sayfa 38Kitabı okudu
— Hüzün nasıl sardı seni?
— Cildimin hücrelerinden girerek.
— Sevinç?
— Sevinç, cehenneme gelen çocukların ağlamasından ve cennete giden savaşçıların ayakkabılarından gelir.
Sayfa 25Kitabı okudu
Ömrünün yarısı seni Filistin vatandaşı olarak kabul eden birini aramakla geçiyor ama bulamıyorsun.
Onlarca insan evinde otururken, bir savaş uçağı tarafından hedef alınıp bilerek öldürüldü. Kimsenin umurunda olmadı. Gazetelerde, öldürülen insanların ne resmi ne de ismi var, çünkü şehit olan bütün her yeri kaplamış.
Sayfa 142Kitabı okudu