sabah sabah babamdan offf kahramanımmmm
...
Ciçeklerin en nazlısı Manolya
Sevgilerin Kanatlisi Manolya
Ben seni el sürmeden severim
gözümlede severim
Sen üzülme sakın solma mahsun olma Manolya
Seni çok seven baban
.
Ayşegül
Gözlerini gördünüz mü? Köy çocukları gibi bakıyordu... Kömür gibi... Öyle mahsun... Öyle fukara..
Kurbağa ve akrep
Yüzemeyen bir hayvan olduğunun farkında olan akrep, bir gün nehrin öte yanına geçmek zorunda kalır. Ne yapacağını düşünürken kıyıda pinekleyen kurbağayı görür.
Akrebin kendisine yanaştırığını fark eden kurbağa korkudan suya atlayıp uzaklaşmaya başlar. Akrep yalvaran bir ses tonuyla sorar:
“Kurbağa kardeş; karşıya geçmem gerek. Beni sırtında taşır mısın?”
Kurbağa büyüyen gözleriyle cevap verir.
“Daha neler? Beni sokup öldürürsün!”
“Olur mu?” der akrep. “O zaman ben de suya batar, boğulur, ölürüm”.
Kurbağa biraz düşünür ve akrebe hak verir. Kıyıya çıkar, onu sırtına alır ve karşı yakaya doğru yüzmeye başlar. Yolun yarısında ensesinde bir sızı hisseder. Vücudu hızla soğumaktadır. Kolları, ayakları hissizleşir. Beraber dibini boylayacakları suya batarken son nefesinde sorar:
“Hani sokmayacaktın akrep kardeş?”
Akrep mahsun, mahçup, çaresiz cevap verir:
“Ne yaparsın kurbağa kardeş; ben akrebim, huyum bu.”
Seviyordum!
Aşkından ümit duyan ve saadetinden emin olanlara mahsun bir teslimiyet ile uyutulan, hayal içinde sallayan aşka kalbimi teslim etmiş idim.
Kader Sana Yakışmıyor
Ne kadar değişmişsin ben görmiyeli,
Ellerin güzelliğini kaybetmiş nasırdan,
Hüzün rengi almış saçlarının her teli
Gözlerine gölgeler düşmüş kahırdan,
Gözlerin ki, gördüğüm gözlerin en güzeli
Ne kadar değişmişsin ben görmiyeli
Böyle mahsun kederli değildin eskiden
Fıkır fıkır gülerdi gözlerinin içi
Dudakların nemliydi sevgiden,
yüzüm hiçbir tanrıyı tutmuyor
sırtımda yusuf gömleği, elimde hüseyin öfkesi
mahsun ve mazlum zebanımda
elimdeki yaraya tütün basıyorum,
henüz tütün yokken dünyada.
Sayfa 62 - Everest Yayınları -3.Baskı-Mayıs 2018
bu aralar kendimle konuşuyorum, kimseyle konuşmadığım kadar.
kaç tane 'ben' varmış içimde..
anne ben
çocuk ben
kadın ben
güçlü ben
bezgin ben
biraz mahsun, biraz deli
kaç tane ben?
seviyoeum kendinle dertleşmeyi,
kimse ben kadar tanımaz ki beni..
iyiliğimi
güzelligimi
mahremimi
seviyorum bendeki benleri
her biri yaşanmışlıklarımın eseri
saç tellerimdeki aklar kadarsayın beni.
Ne kadar değişmişsin ben görmiyeli,
Ellerin güzelliğini kaybetmiş nasırdan,
Hüzün rengi almış saçlarının her teli
Gözlerine gölgeler düşmüş kahırdan,
Gözlerin ki, gördüğüm gözlerin en güzeli
Ne kadar değişmişsin ben görmiyeliBöyle mahsun kederli değildin eskiden
Fıkır fıkır gülerdi gözlerinin içi
Dudakların nemliydi sevgiden, arzudan
Yapraklarına çiğ düşmüş karanfiller gibi
Baygın kokusuna anılarla beraber giden
Böyle mahsun kederli değildin eskidenSevdiklerin vefasız mıydı bu kadar
Ağlamaktan mı karadı gözlerin
Bir zamanlar göz yaşını sevmezdin
Şimdi neden yaşardı gözlerin
Hasta mısın, yorgun musun nen var
Sevdiklerin vefasız mıydı bu kadarArzular vardır bilirsin anlatılamaz
Eskisi gibi kalsaydın ne olurdu
Taptaze, ıpılık kar gibi beyaz
Keder sana yakışmıyor gül biraz
Arzular vardır bilirsin anlatılamaz.
Victor Hugo
Bizde öyleyiz ama..!
Finlandiya'ya her gittiğimde bu ülke gözünde daha da büyüyor, insanları suskun, mahsun görünüşlü ve çalışkan...
Mahcup ol ,Mahsun ol ,kul ol ,yan yan kül ol lakin ümitsiz olma.
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahsun resim,
Haberin var mı?
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin..
Sayfa 14 - Metis Yayınları
