Manes Sperber
Okurla kitap arasında oluşan mahremiyetle ilgili muhteşem bir ifade; "İki yalnızlık birbiriyle karşılaşır."
-Determinist anlayışına göre,
insan "zorunda" olmayıp, her zaman neyi istemek zorunda ise, ancak onu isteyebilmektedir.
Sayfa 64 - Can YayınlarıKitabı okudu
Manes Sperber
"Aslında her mucize bir suç eylemidir, çünkü insanların eylemde bulunmalarını engeller, mucizeler, dünyayı bir bekleme odasına dönüştürür..."
Sayfa 159
bir yerlerden tanıdık, çok derinlerden*
Manés Sperber, topluluğunda yaygın olan ve nesiller boyu tekrar tekrar yorumlanan bir Arami şiirini hatırlar: "Tüm bir gökkubbe parşömen, tüm ağaçlar kalem olsa, tüm denizler mürekkep ve yeryüzünün tüm sakinleri yazman olsa ve sabah akşam yazsalar, evrenin yaratıcısının görkemini ihtişamını betimlemeyi başaramazlar."
Sayfa 119
Manes Sperber
"Yazmak, sonsuzluğa uzanan bir dolambaçlı yoldan geriye dönüş yolunu bulabilme girişimidir?"
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları / 1.Basķı Mayıs 2009Kitabı okudu
-istediğimizi yalnızca istediğimiz için yapma özgürlüğüdür,
Bilindiği gibi "intihar", çoğu kez İnsanoğlunun örnek nitelikteki tek özgür eylemi diye adlandırılmıştır. Özgür doğmadığımız gibi, özgür de ölemediğimiz, ama kendi gücümüzle ölüme gittiğimizde, böylece kendini hayata tutma güdüsünün sürekli tiranizmini aştığımızda, iki özgürlüğü birden ele geçirdiğimiz söylenir.
Sayfa 69 - Can YayınlarıKitabı okudu
-sahibinden başka herkes onların dışında olan yaşamdır,
"Yani başka insanların oturduğu, benim ise hiçbir zaman içinde olamayacağım odadır."
Sayfa 39 - Can YayınlarıKitabı okudu
-ölümün öldürülenler için ne anlama gelmiş olduğunu söyleyemeyecekler,
"Tanrıyı övecek olanlar, ölenler ve suskunluğun vadisinin derinliklerine inenler değildirler.", denir bir ilahide.
Sayfa 86 - Can YayınlarıKitabı okudu
-Yazmak üzerine,
"Kitaplar, bir anlamda açık adres taşımayan mektuplar niteliğindeydi."
Sayfa 33 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kitap, ancak okur ona kendi sesini ödünç verdiğinde canlanır ... Ölü harfler, kitapla okur arasındaki ikili söyleşide gerçek anlamına kavuşur; suskunluğun sesleri, kendi yankılarınca çağrılıyormuşçasına duyulmaya başlanır. Okurla kitap arasında oluşan mahremiyet atmosferinde saldırganca tozutan bir dünyanın ortasında iki yalnızlık birbiriyle karşılaşır.
-Rousseau, İtiraflar 'a ait yayınlanmamış bir taslakta yazmıştı,
"Kimse bir insanın yaşamını o insanın kendisi kadar iyi anlatamaz. Gerçek yaşam olan iç yaşamı ancak o insanın kendisi bilebilir."
Sayfa 103 - Can YayınlarıKitabı okudu
-Edebiyat, ön düzlemde yazarın kendisidir,
Emile Zola, şöyle diyordu: "Ben gördüğümü anlatıyorum;yaptığım yalnızca tutanağa geçirmektir."
Sayfa 79 - Can YayınlarıKitabı okudu
-"On a toujours besoin de plus petit que soi"
"insan, her zaman kendisinden daha küçük birinin arayışı içerisindedir."
Sayfa 74 - Can YayınlarıKitabı okudu
-Ben, ancak kendi kendime isem özgür olabilirim,
Hegel, şöyle der; "Tin, insanın kendisinde olmasıdır ve asıl özgürlük budur. Çünkü eğer ben bağımlıysam, o zaman ben olmayan bir başkasıyla bağıntılıyımdır ve böyle biri olmadan, ben varolamam."
Sayfa 61 - Can YayınlarıKitabı okudu
-Bana göre gerçek anlamda yazmak,
"çoğunlukla insanın kendi yalnızlığını, ondan kurtulmasını sağlayacak biçimde dile getirmesi demektir."
Sayfa 35 - Can YayınlarıKitabı okudu