Bazen yine oradayım, Rube'la planlar yapıyorum, onunla boğuşuyorum, babamla birlikte çalışıyorum, annem tarafından hakaretlere uğruyorum, Sarah'nın Bruce'un ellerinde dağılan hayatını izliyorum ve Steve'e bana bir daha zavallı derse yüzünü dağıtacağım söylüyorum.
·
Puan vermedi
yaani Beklediğim gibi değildi. Daha boyle nasil desem..basari uzerine dayali olmasini beklerdim. Ayrica Markus Zarsuk tarafindan yazildigi icin umutluydum. Uslup akici evet ama konu genelde aski anlatiyor, basaridan daha cok. Biraz hayal kırıklığıydi. 
Köpek Düşleri
Gülümseyerek canını çıkarıyor ama sonra da yaşamasına izin veriyorlardı. Bir şeyin yaşamasına izin vermek de ancak bu kadar art niyet olabilirdi.
Düşünecek bir sürü şey var.
Çok hikaye var.
Pişmanlıklar en derinlerdeydi ve bir şakanın veya alaycı bir ifadenin sonunda kırılıp kopuyordu.
Kavga nerede?
Hayata tutunma isteği nerede?
Mağrur görün. Korkunu belli edemezsin.
Kitabını oku. Gülümse.
Kendini vurabilir, kesebilir veya farklı bir şekilde sakatlayabilirdi ama o muhtemelen en zayıf seçenek olarak gördüğü şeyi seçti: En azından havanın rahatsızlığına dayanmak.
Her insan bir hikayeyi hak eder.
Sanırım insanlar küçük yıkımları izlemekten hoşlanıyor. Kumdan kaleler, kağıttan evler, böyle başlıyorlar. Asıl büyük yetenekleri ise işleri büyütebilmeleri.
Sadece renkleri fark etmekle kalmayan,aynı zamanda da onlarla ilgili konuşan bir adamı sevmemek zordu.
Bu arada; insanların bu Azrail fikrini seviyorum. Orak fikrini seviyorum. Beni eğlendiriyor.
Artık hiçbir şeyin ona ait olmadığını,onunsa her şeye ait olduğunu anladım.
Sayfa 221Kitabı okuyor
