U şeklinde bir salıncak, demirden, yanlarında 2 tane tahtadan oturma yeri, çocuklar orada toplaşmış. Bir o yana bir bu yana sallanıyorlar, hangi taraf güçlü ise, diğer oturaktakileri havanlandırıyor...
Çığlıklar yükseliyor, kahkahalar..aşağıda bir sıra var onlar da katılmak istiyor, ortadaki boşluğa ayakta doluşuyorlar...Tam bir delilik, tutunacak bir şey yok, birbirlerinden destek alıp ortada salınıyorlar...
Çelimsiz bir kız yanaşıyor, 7 yaşlarında...Ben de diyor, beni de alın! Alıyorlar, en kenarda o var şimdi... Mutlu oluyor, ne de olsa kabul gördü, oturmasa da olur...
Eğlence devam ederken, beklenen oluyor ve 7lik kız kendini yerde buluyor! O da nesi, koca demir bacağının üstüne geliyor, çığlığı eğlenceyi susturuyor! Bir tur daha geçiyorlar sağ bacağının üstünden, ancak öyle durabiliyorlar!
Anonsla babası geliyor, annesi yine yok, nerede kim bilir!
Yürü diyorlar, kalkıp yürüyor, ağlaya ağlaya...
Sonra, düşüyor...
Küçük bir tatil kasabasında yıl 1989, apar topar acile götürüyorlar 7liği!
Yol uzun, otobüste ağlamaya devam ediyor, kırılmış koluna bir de bacak eklendi! Neden şımarıksın bu kadar, kesin böyle diyecekler!
Evet, kesinlikle kırık, film çekiliyor ve ardından alçı!
Güzelim bir yaz tatili, kırık bacağının gölgesinde bitip gidiyor...
Kız büyüyor, diğerlerinin yanında alçılık kırıklarının göz yaşının ne kadar da masum olduğunu anlıyor, kırık kalbi ile uzun yoluna devam ediyor...