Bütün ömrünü damıtan o tek gecede birbirlerine sarılmışken "Lale'yi sever misin?" demişti fısıltıyla. Yalnızca o anın hatırası için bütün laleleri sevmeye yemin edebilirdi.
Sıkıyor kalbimi bir sert pençe,
Çünkü rûhum yine mâtem taşıyor!
Gamlı aşkın beni incittikçe,
Sana kalbim daha çok yaklaşıyor...
Sayfa 141 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
“Aylardır sensizim, sessizim ve kimsesizim. Sessizlik ve kimsesizlik değil ama sensizlik hiç düşünmediğim kadar canımı yakıyor.”
Sayfa 453Kitabı okudu
Mesele en başından beri katil olmak değildi, intikam uğruna neler yapabileceğimizdi. Bu bir vazgeçişti, bir intikamdı. İnsan sevmekten vazgeçerdi ama intikamdan vazgeçmezdi. Sevgiden daha güçlü bir şey varsa o da intikamdı.
Sayfa 424Kitabı okudu
“Seni bir kere daha öpsem yaşamak için sana yalvarırdım.”
Sayfa 423Kitabı okudu
Bazen bir mektup yazar öyle veda ederdik. Bazense son kez öper ve bunu vedadan sayardık.
Sayfa 422Kitabı okudu
Ölmek istiyordum çünkü ölünce kurtulurdum. Ölmek istiyordum çünkü ölüm, yaşamdan daha az acı verir bir hal almıştı.
Sayfa 416Kitabı okudu
İntikam için yaşayan ruhla bir ceset arasındaki tek fark, ruhun hala yaşadığını sanıyor olmasıydı.
Sayfa 413Kitabı okudu
“Yaşamak için tek sebebim sensin. Evet, nefret ederken deli gibi seviyorum seni, sevgilim. Delilik gibi görünüyor, değil mi?”
Sayfa 396Kitabı okudu
Sessizlik ve kimsesizlik değildi insanın canını yakan, onu boşluktaymış gibi çaresiz hissettiren. En sevdiğini kaybetmiş olmaktı. Sessizlik ve kimsesizlikle baş edilebilirdi ama bununla kimse baş edemezdi.
Sayfa 267Kitabı okudu