Ben bir taşın altındayım, ezildim; kalkmaya çalışıyorum. Bu sırada siz gelip taşın üstüne oturuyorsunuz ve bana öğüt veriyorsunuz.
Sayfa 155Kitabı okuyacak
"Seni duymamı istiyorsan konuşmayı bırak:'
" Gidebilirdi, kalabilme gücünü bu güvenceye borçlu olduğunu biliyordu. "
"Sanki acı, mekân olarak düşünceyi tutmuştu."
"Tüm konuştuklarım arasında sadece onunla konuştum, ve eğer diğerleriyle konuştuysam sadece onun yüzünden, onu unutuşum dâhilinde."
"Yakın olan her şeyin, her uzaklıktan daha uzak olduğu vakit."
"Bana bakmamış olan tüm bu bakışlarınız. Söylediğiniz ve muhatabı olmadığım tüm bu sözler. Ve geciken, direnen mevcudiyetiniz. Ve zaten olmayan siz."
Demək istədiyim hər şey...
“Ben bir taşın altındayım, ezildim; kalkmaya çalışıyorum. Bu sırada siz gelip taşın üzerine oturuyorsunuz ve bana öğüt veriyorsunuz .”
"Nesin sen? Biraz boşluk mu, boşlukta bir nokta mı?"
Hiçlik daimi
Gecenin düşünceleri hep daha parlak, daha anonim, daha acı verici.