Betül Uzun
@mbetuluzun
Kitabım: "Kendinle Yüzleşme"
instagram.com/mbetuluzun
196 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Büyük şeyler için bekleyen, küçük şeyler için de bekleyebilir.
Mucizeyi yaratabilseydim bu kümeste yaşıyor olmazdım.
Gelgitleri yüzmek, yeryüzünde yürümek ve ayaklarına değdiğini hissetmek böyle bir şey. Yaşamak böyle bir şey.
Okur Takip Önerileri
En muhtaç durumdakilerin en nefret ettiği şey minnettarlıktır, sırf kendilerini yeniden iyi hissetmek için ilk fırsatta saldırırlar.
Onu yatıştıran tek şey denizdi. Kendisi gibi huzursuz rüzgâr, kendi hareketler ile dolu dalgalar.
Bir boşluktan çıkıp başka bir
boşluğa sürüklenmek…
Çoğunlukla yapılan bu.
Hayatımız boyunca bir şeylere
hep sürüklenecekmişiz, sürüklenmeliymişiz hissi.
Bir boşluk hissi ki bitmek bilmiyor.
Dünya gözlemlerden oluşuyordu, ben de milyonlarcasının arasında bir başka bilmeceydim yalnızca.
Yüzlerinde kırışıklar var ama hiç akıl yok.
Onunla yaşamak deniz kıyısında durmak gibiydi.
Uykuyla uyanıklık arasında bir yerdeyken,
gözünü kapattığında sadece hayal kurarak
uykuya dalmak üzereysen, uykunu kaçırmana
sebep olacak; vicdanını rahatsız eden hislerle
dolu değilsen, keyfini çıkar.
Senden iyisi, mutlusu yoktur.
Bir zamanlar hayatımızda olup bizi birçok sebepten üzmüş ve kırmış olan insanları, yanlış insan diye adlandırırız. Oysa yanlış zamanda gelen insanın doğru mu yanlış mı olduğunu, doğru zamanda yaşamadan anlayamayız.
Altın gözleri benimkileri deldi. “Ama bazıları aşıklara deli der.”
Onun üstünde hiçbir hak iddia edemezdim bunu biliyordum. Ama yalnız bir yaşamda, bir başka ruhun sizinkinin yanına damladığı ender anlar vardır, yıldızların senede bir defa yeryüzüne sürünüp geçmesi gibi.
Mark Twain, “İnsan Nedir?” kitabında insanlardan, “İnsan makinesi,” diye bahsediyor. İnsanın sadece dış etkenler tarafından yönetildiğini, komuta edildiğini ve fikir dahil hiçbir şey oluşturamadığını söylüyor. Bu bağlamda etrafıma şöyle bir bakıyorum da... Pek de haksız sayılmaz. Düşünmeden kabulleniyor, sorgulamadan işimize gelenin peşinden gidiyor, duygusal ihtiyaçlarımızın tatmini için yaşıyoruz.
O an için yaşıyordum, her şeyin sonunda berraklaştığı ve büyünün sonunda saf sesiyle benim için, yalnız benim için şarkı söyleyeceği o an için.