Artık demir almak günü gelmişse zamandan!..
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan...
DOĞMADAN ÖNCE
Sormuşlar “ezelde aşk var mı? ” diye
Ben kalpten vuruldum doğmadan önce.
İster azap deyin ister hediye
Meçhule sürüldüm doğmadan önce.
Yılmadan ben bana beni anlattım
http://www.siirperisi.net/siir.asp?siir=4154
Düşünce bir köprü: Kıldan ince, kılıçtan keskin. Kalabalıklar geçemez üzerinden. Ülkeler asırlarca habersiz yaşamış birbirinden. Ne Asya Avrupa'yı tanımış, ne Avrupa Asya'yı. El Biruni boşuna anlatmış Hint'i çağdaşlarına. Kıt'alar kapalı birbirine. Yalnız kıt'alar mı? Aynı mahalledeki insanlar birbirine yabancı. Her ev meçhule giden bir kompartıman. Kompartımandakiler tesadüfün bir araya topladığı üç-beş yolcu.
Sayfa 223Kitabı okudu
SESSİZ GEMİ
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Şuh bir bahar sabahı, şuh ama düşman. Gülümseyişleri nispet verir gibi. Şuh bir bahar sabahı. Saadet, mevsimlerin dışında yaşamak.
Mevsimler, meçhule giden kuşlar gibi seni uzaktan selamlayıp geçecek.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Sayfa 84 - Milli Eğitim BakanlığıKitabı okudu
Sesiz Gemi
artık demir almak günü gelmişse zamandan meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan hiç yolcusu yokmuş gibi sesizce alır yol sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol rıhtımda kalanlar bu seyahatten emeli günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli biçare gönüller ne giden son gemidir bu hicranlı hayatın ne desen matemidir bu dünyada sevilmiş ve seven narile bekler bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler birçok gidenin her biri memnun ki yerinden birçok seneler geçti dönen yok seferinden
