Kalbim bugün bir harita çizdi
Baştan aşağı Gazze hudutları
Sızma girişiminde bulunan dünyalıklara
Kassam misali kapattı tüm kapıları
Yapraklar tek tek düşerken dalından
Güz ablukasında bir bahar kıyamı
Arşa uzanır burada zeytin ağaçları
Toprakları şehadet kanıyla sulandı
Bir duruş gördü gözlerim
Dağların yüklenmeye cesaret edemediği
Bir ateş gördü gözlerim
Mum olup yanmayı göze alanlara, güneşin bile gıpta ettiği
Artık adım Hanzala
Mermilerin yönünü şaşırdığı
Kundakların soğuk birer ölüm taşıdığı yeryüzünde
Sana çıkmayan yolları yürümeyeceğim
Seni söylemeyen sözlere sırtımı döneceğim.
Onun bedeni ruhunun giysisi olmaktan daha fazlasıydı. Bu onun ruhunun dışa yansıması, ilahi özünün saf ve zarif bir biçimde berraklaşmasıydı. Bu ilahi duygu onu ürküttü ve onu daldığı hayallerden uyandırıp gerçek hayata döndürdü...
Bir çocuğu vuruyorlar kimsesizler ülkesinde,
Bir çocuğu vuruyorlar yasal bir mermiyle,
Bir çocuğu vuruyorlar sessizlikler ülkesinde,
Bir çocuğu vuruyorlar herkes sus pus.