unutma ise hayatın devamiyeti için şarttır. İnsan unutarak yaşayabilir. En yakınını kaybeden insan, o acıyı unutamaz ise yaşayamaz, o acı altında ezilir ve hayatı kendine zindan ederdi. Unutma bu anlamda insana bahşedilmiş bir nimettir.
An'a zam yapılınca zaman oluşurmuş, 'ol' buyruğu zamandı verilmiş, her şey o an'ın çoğalmasından ibaretmiş; yani olup biten bir şey için olmakta olanı idrak ediyoruz. Başımıza nelerin geleceğini nasıl bilebiliriz? Dün bugüne karışıyor, bugün geleceğe...
Yoldan çıkmış şeytandan, kötü düşüncelerden, nefsin dürtülerinden, insanların ve cinlerin tuzaklarından, gösterişten, ikiyüzlülükten, kendini beğenmekten, büyüklenmekten, Allâh'a ortak koşmaktan, kalbimde doğan kötü huylardan, nefsimi tehlikelere düşüren her türlü dünyevi arzu ve hazdan, bedenimi ateşlere düşürecek bid'at, sapıklık ve isteklerden, kalbimi yücelmis kalplerden alıkoyan her türlü söz, fiil ve amaçtan, ahlâksızlıktan, nefsine uyan insanlardan, yoldan çıkmış hevâ ve heves sahiplerine uymaktan Arş'ın ve Kürsî'nin Rabbine sığınırım.