unutma ise hayatın devamiyeti için şarttır. İnsan unutarak yaşayabilir. En yakınını kaybeden insan, o acıyı unutamaz ise yaşayamaz, o acı altında ezilir ve hayatı kendine zindan ederdi. Unutma bu anlamda insana bahşedilmiş bir nimettir.
An'a zam yapılınca zaman oluşurmuş, 'ol' buyruğu zamandı verilmiş, her şey o an'ın çoğalmasından ibaretmiş; yani olup biten bir şey için olmakta olanı idrak ediyoruz. Başımıza nelerin geleceğini nasıl bilebiliriz? Dün bugüne karışıyor, bugün geleceğe...