"Kuşkusuz onlar önemliydi; küçük günlük şeyler, yemek pişirilmesi gereken aile, evi kuşatan dört duvar, bir iki değerli mal. Dünyadaki binlerce sıradan insan, kendi işlerine bakıyor, toprağı sürüyor, çömlekler yapıyor, aile kuruyor, gülüyor ve ağlıyor; sabahlan kalkıp akşam olunca yatıyorlardı. Önemli olanlar onlardı; kötü yüzleriyle yeni bir dünya yaratmaya kalkan ve bunu yaparken de kimlere zarar vereceklerini hiç umursamayan bu melekler değil.