Elif Sena

... kalbinin bir köşesi kedere dokunan hiçbir hikâye nedensiz yazılmıyor.
Reklam
Tufandan kurtulmak için kendi derinliğine akan bir ırmak gibi; akmasam sana ölürdüm Yûsuf, aktım, yine öldüm. Kendi ölümümün şeklini seçmem özgürlüğümse susarak ölmeyi değil, söyleyerek ölmeyi seçtim. Tortulanarak ve bulanarak değil taşarak ve coşarak ölmeyi istedim. Ve yine dirilecek olmamın emniyetiyle ölümlü oluşumu çok sevdim.
Aradaki bütün bağlar, ruhlar beraber olmadıktan sonra, ne ifade ederler?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Muhakkak ki bütün insanların birer ruhu vardı, ama birçoğu bunun farkında değildi ve gene farkında olmadan geldikleri yere gideceklerdi. Bir ruh, ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu... Biz ancak o zaman sahiden yaşamaya, -ruhumuzla yaşamaya- başlıyorduk. O zaman bütün tereddütler, hicaplar bir tarafa bırakılıyor, ruhlar birbirleriyle kucaklaşmak için, her şeyi çiğneyerek, birbirine koşuyordu.
"Fakat arkanıza bakmadınız!" "Hiçbir zaman dönüp bakmam..."
Reklam
Reklam
186 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.