Allah Resülü'nün ashabı: "Ruhbanu'l leyl, fursanü'n-nehar'dı." Yani gecenin ruhbanı, abidi; gündüzün fursanı/mücahidi idi. Ancak gecede abid olanın gündüz mücahidliğinin bir anlamı olabilirdi. Çünkü gecesini ihya edemeyenler, gündüzlerini inşa edemezlerdi.