Çünkü yüce Hak, önce bir inci yaratıp inciye baktı. O inci utancından eriyip deniz oldu. Deniz kendi kendine coşup kabardı, köpürdü. Denizin köpüğü toprak oldu, yer oldu. Toprak sudan doğduğu için bu akrabalık ve bağlantı ona bağdır. Uyanık ol ey damla! Bu bağa ve akrabalıkla gururlanıp aldanma. Çünkü birçok damlayı bu bağ gurur ve aldanışa düşürüp denizi aramaktan alıkoydu.
Sayfa 168 - Kurtuba Kitap,
Herkes savaşmada, benim barışmamdan ne çıkacak deme, bir değilsin, binsin sen ... mum gibi kendi kendine yan yakıl, ışıt her yanı.
Çünkü aydın bir mum, bin tane ölüden daha iyidir... güzelim, usûl bir boy bos, binlerce kötü, eğri boy bostan yeğdir.
Sayfa 400 - 7. Cilt
Evi bir yapanın olması mı daha akla uygundur, yapıcısı olmayan kendi kendine yapılmış bir ev mi, a aklı kıt? Yazıyı bir yazanın olması mı daha akla uyar, yoksa olmaması ey oğul? Cim harfine benzeyen kulak, aynaya benzeyen göz, mime benzeyen ağız, nasıl olur da yazan olmadan yazılır, meydana gelir a kınamaya değer adam?
Sayfa 512 - Altıncı Defter, 365
Hak'tan ümit kesmemek gerekir: “Çünkü inkâr edenlerden başkası Allah'ın rahmetinden ümit kesmez! (Yusuf, 12/87)”
Ümit, emniyet yolunun başıdır. Yolda gitmiyorsan, bari yolun başını koru. “Eğrilikler yaptım.” deme. Sen doğruluğu yol edin, hiç eğrilik kalmaz. Doğruluk Musa'nın asası gibidir, o eğrilikler sihirler gibidir. Doğruluk gelince hepsini yer. Kötülük yaparsan kendi kendine yaparsın. Senin cefan, ona nasıl ulaşır?
Şiir: O dağa konup kalkan kuş, bak, o dağa ne ilave etti ve ne eksiltti?
2. Cilt
780.
Kendine haset edeni ve düşmanı başkası sanır. Hâlbuki düşmanı da, hasetçisi de kendi tenidir.
Sayfa 181Kitabı okuyor
Oldugum gibi kim görebilir beni?
Ne rengim var benim, ne nişanım.
Benim de bildiğim sırlar var diyeceksin ama
Hem o sırlarim ben, hem de o sırları saklayanım.
Bu gönül ne vakit durulacak bilmem.
Ama şu anda hiç kımıldamadan duran da benim
Yürüyüp giden de ben.
Ben bir denizim, kendi varlığı içinde taşan. Uçsuz bucaksız, alabildiğine geniş,
•Ey insan, başkalarından gördüğün zulümler, kötülükler, senin kendi huyunun onlardan aksetmesidir, görünmesidir.
•Senin varlığın, iki yüzlülüğün, zalimliğin, gafletin onlara aksetmiştir.
• O sensin, sen kendini yaralıyorsun; lanet ipliğini, kendine,kendin dokuyorsun.
Çıkarmak
Hayatından yanlış insanlar çıkarmak, hatalarını düzeltmek, kendi yolunu yeniden çizmek isteyenler; "Eriyen kar gibi ol, kendini kendine yıka!" diyor Mevlana Celaleddin Rumi, ona kulak ver ve yanlış insanlara hayatından çıkararak kendini kendinle yıka...
Sayfa 138 - YediverenKitabı okudu
