Heyhat! Hidayet ilahi bir lütuf. Ben de belli bir çağın insanı olarak kültürün hizmetinde idim şimdiye kadar. Dünya kütüphanelerinin kapılarını yurdumun insanlarına açmak istedim. Hint ormanlarının uğultusunu taşıdım, edebiyatımıza. Batı’nın büyük düşünce fatihlerini konuşturdum. Eserlerimin “kültür” cildi başlayacak. Ayrıntılarla fazla uğraştım şimdiye kadar. Artık bu uzun yolculukta devşirebildiğim hakikat meyvelerini takdime çalışacağım okuyucularıma. Kültürden çok irfanla uğraşmak istiyorum. (s .34)
"batı kültürün vatanıdır, doğu irfanın."
bu cümle kitabın özetidir. doğu'nun engin irfanı karşısında batı'nın temelini sömürü ile kazandığı kültürü vardır meriç'e göre. okunması kesinlikle tavsiye edilir. özellikle "kültür" kelimesinin etimolojik yönü üzerinde durularak, bu kelimeye ve birçok fikre daha bakışınızı değiştirebilecek bir kitaptır. her ne kadar fütürist bir bakış açısını yansıtmasa da, alınması gereken çok fazlaca ders barındırır içinde. zamanın ötesinde bir eser değil, bir başyapıt hiç değil. batı'nın doğu'ya olan kültürel üstünlüğünün bir illüzyondan ibaret olduğunu anlatmaya çalışıyor kitap aslında. tabii ki cemil meriç kalitesiyle...