Hilâl
Hilâl
@mhhilall
384 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
Her ateş söner bir noktada…
1953’te Almanya’da doğmuş olan filozof Wilhelm Schmid, küçücük bir eser ile günümüz insanı hakkında yani bizim hakkımızda nokta atışı tespitler yapıyor. Melankolinin ve mutsuzluğun “depresyon” olmadığını da anlattığı eserinde -bence- melankoli ve mutsuzluğu, insanın ilerlemesini sağlayan yakıtlar olarak görüyor. Schmid’e göre melankolik bireyler, kendileri için bir çözüm üretemese de insanlığın dertlerini dert edinen yararlı bireylerdir. Ayrıca depresyondan ve melankoliden kurtulmanın yollarından birinin çalışmak olduğunu düşününce işe yaradığımızı hissetmek, hepimize iyi gelecektir.
Günümüzde insanların sürekli mutlu olma çabasını eleştiren Schmid, mutsuzluğun insan yaşamının en önemli duygusu olduğunu belirtiyor. Sürekli mutlu olmanın imkansızlığını anlatırken eserinin sonunda melankoliye eğiliyor ve son üç bölümü melankoliye ayırıyor.
Eser, kısa kısa 10 bölümden oluşmakta ve yaşamımıza katkı sağlayacak bir eser. Çağımız insanının, içinde kendisini bulacağı bu eseri ilgilenen herkese öneriyorum ve çok beğendiğimi eklemek istiyorum.
İyi okumalar :)
10. yüzyılın ilk yarısında yazıldığı tahmin edilen eser, dönemin coğrafyasını, tarihini, halkların yaşayışını, yolların mesafesini ele alan önemli kaynak eserlerden biridir. İstahrî (Kerhî olarak da bilinir) tarafından yazılmış olan ve günümüze ulaşan tek eser 1839’da keşfedilmiş, 1849’da İngilizceye çevrilmiştir. Benim okuduğum basımı ise Murat Ağarı tarafından Türkçeye çevrilmiş ve bir de değerlendirme metni yazılmıştır. Eserin dili oldukça anlaşılır ve akıcıdır.
Eserde özellikle Mekke ve Medine’den dolayı Arap coğrafyası, Horasan bölgesi, kendi memleketi olması nedeniyle Fars coğrafyası, Maveraünnehir bölgesi oldukça detaylı anlatılmıştır. Eserde Türklerle ilgili de birçok bilgi bulunmaktadır.
Benim dikkatimi çeken bazı unsurlar söz konusu oldu. Bu eserde de diğer İslam coğrafyacılarında da Grek coğrafyacı Ptolemaios’tan etkilenildiği yazıyor ancak ben eserlerde Avesta etkisi olduğunu düşünüyorum. Ayrıca İslam coğrafyacılarının dünyayı yedi iklim olarak tasvir etmelerinin de yine Avesta ile ilgili olabileceğini düşünüyorum. Çünkü aynı bakış açısı orada da mevcut ve bilindiği gibi İranlılar, sözlü kültür geleneği çok kuvvetli olan, bilgileri aktarmayı başarabilen bir toplumdur.
Eser, akademik anlamda doyurucu olmakla birlikte diğer kitaplardaki dipnotların burada da aynı olduğunu belirtmeliyim.
İlgililerine iyi okumalar diliyorum. :)
Doğum tarihi net olarak bilinmeyen Ya’kûbî, devletin önemli işlerinde görev almış bir ailenin ferdidir. Uzun süre Ermenistan, Horasan’da yaşamış olsa da birçok Arap ülkesine de seyahatler yapmıştır. Ölüm tarihi de kesin olmamakla birlikte en erken 905’te öldüğünü düşünmek mümkündür.
Eser, önemli bir coğrafya eseri olmasının yanı sıra memleketlerin insanları ile ilgili bilgi vermektedir. Eser, bir yol haritası çizmektedir. Gittiği yerlerin birbirlerine uzaklıklarını da vermektedir.
Çevirmen Murat Ağarı, yine oldukça basit ve anlaşılır bir dil kullanmasına rağmen dipnot kaynaklarında yine neredeyse yalnızca Diyanet İslam Ansiklopedisinden yararlanmıştır. Bu durum, diğer eserlerinde de görülmektedir. Bunun yanında, herhangi bir parantez kullanmadan sözcüklerin Farsçalarını metin içine yedirmesinden dolayı karmaşık bir okuma yapılmasına neden oluyor. Bunların haricinde eser oldukça iyi bir kaynak eseridir.
İyi okumalar :)
Mühellebî tarafından 975-990 yılları arasında yazılan bu eser, Abbasiler dönemindeki “Yollar ve Ülkeler” ilminin sonucunda ortaya çıkan eserlerden biridir. Eser, 1957 yılında Milano’da bir kısmı bulunarak ilk kez ortaya çıkarılmıştır.
Eserin içinde ülkelerden, bölgelerden, bunların birbirine olan mesafelerinden, oralarda yaşayan halklardan, sulardan ve bilinmeyen yerlerden söz edilmekle birlikte eserde doğrudan yazarın gezip gördüğü yerler (İslâm dünyası) yazılmıştır. Eser, Sahra altı Afrika coğrafyası üzerine ilk bilgileri vermektedir.
Türklerden de söz edilen bu eserin dili oldukça sade ve anlaşılırdır. Gerekli yerlerde dipnot kullanılmış ve anlama kolaylaştırılmıştır. 10. yüzyıldan kalma ve az bilinen bir kaynak olan bu eser, coğrafya açısından önemli olmakla birlikte akademiktir.
İlgililerine öneriyorum ve iyi okumalar diliyorum. :)
Kitâbü’l Azîzî (el-Memâlik ve’l-Mesâlik) Yollar ve Ülkeler KitabıMühellebî · Ayışığı Kitapları · 20232 okunma
Yazarı belli olmayan ve 982-983 yıllarında yazılmış olan eser, 1893 yılında Buhara’da bulunmuş ve ardından önce Rusçaya, sonra İngilizceye ve Farsçaya çevrilmiştir. Elimizde Türkçesi bulunan eser, İngilizceden çevrilmiş ancak coğrafî adlarda Farsçasından da yararlanılmıştır.
Eser, dünyada tarım yapılabilen ve yapılamayan alanları anlatmakla başlamaktadır. Ardından ülkelerden, ülkelerin şehirlerinden, su kaynaklarından, dağlarından söz etmektedir. Dünyanın Asya, Avrupa ve Afrika olarak üç karadan oluştuğunu ve dünyanın şeklinin bir küre gibi yuvarlak olduğunu söylemektedir. Eserin içinde Türklerden de söz edilmekle birlikte anlatılan coğrafyalarda yaşayan halklarla ilgili bilgi de verilmektedir. Bazı sözcüklerin yanlış çevrilmesi olasılığı aklıma takıldı. Onları araştıracağım. Bunun dışında yazarın, kendisinden önceki İslâm coğrafyacılarından ve Aristo ile Ptolemaios’tan etkilendiği düşünülmektedir.
Eserin dili oldukça anlaşılır ve sade olmakla birlikte ben açıklamalı dipnotlar eklenmesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü birçok bilgi havada asılı kalıyormuş gibi hissettiriyor. Bunun sebebi ise yazarın detaylı bilgi vermemesi diye düşünüyorum. Eser, dönem için önemli bir kaynak eserdir, akademik çalışmalar için önemlidir.
İlgililerine iyi okumalar diliyorum. :)
62 öğeden 1 ile 6 arasındakiler gösteriliyor.
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2025 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.43.2