Muhammed Çakmak
@mhmmdcakmak
Arşiv
Mutluluk mutsuzluğun başlangıcı
Hak- hukuk, şan, ad için harcar gücü.
Hem saraylar yap çıkar, dur göklere,
Akıbet: Yalnız gömülmektir yere!
Faydasız, dert çekmemiz dünya için,
Sonda gerçektir senin, ölmekliğin!
Okur Takip Önerileri
Çokça söz bulmuş, üretmiş kim ki var,
Gökse konmuş hasta bir kalpten çıkar!
Gülecek yine bu günahkar ağız
Cennete ümitler taşıyacağız
Ben inandım şahsen, çok inandırıcı geldi
Anlatamam, anlatamam derdimi
Milyarlar içinde bir ben yalnızım
Ve bir benim alabildiğine mahzun, kederli
İnsanlık açlığa, yokluğa esir
Bir pula satılmış maksatlar için
Kurtlarla, kuşlarla, balıklarla bir
Kanayım ömrümün her gecesine
Ben bir hayal sevdim ölürcesine
Müsavi birbirine dünyada
Küçük varlığımızla, büyük yokluğumuz
İster yalvarış deyin, ister dert yanış
Bu insan, bu insan ANLAŞILMAMIŞ
Ümit etmek, ümit etmek, ne iyi
Ne çare devir o devir değil
"Erkekte güzellik aranmaz. Öyle sanıyorum ki, güçlü kuvvetli bir ördek olacak, yaşamda ilerleyecek!"
"Seni cezalandırmam gerek, hem de kendi ellerimle, Bunu yapmazsam kızacağım kendime. Çünkü kötülüğün küçüğü büyüğü olmaz. Kötülük yapan cezalandırılmazsa uslanmaz, "
Saçı olmayan biri başkasından bulduğu saçlardan bir peruk yapıp kafasına takmış ve ata binerek kasıla kasıla dolaşmaya başlamış. Aniden esen bir rüzgar saçlarını yere düşürünce onu görenler gülüp alay etmeye başlamışlar. Bunun üzerine, "Ne gülüyorsunuz? Bu gördüğünüz saçlar bir zamanlar başkasınındı, onu terk ettiler. Bende mi duracaklardı?" demiş kel süvari.