Çocukları camilere sokmak lazım. Camiinin havasını teneffüs etmelerine, orada perende atmalarına, oynamalarına izin vermek gerek. Camiinin her köşesini sevmelerine müsaade etmek lazım. O hava ile büyüyen, kabristanın ruhaniyetini hisseden, bir cenaze namazı nasıl kılınır gören bir çocuk, ruh koordinatlarını da belirleyebiliyor. "Ben buraya aitim, bu dünyanın insanıyım ve kalbim durada atıyor," hissiyatıyla büyüyor.