Cüdâ düştüm illerinden..
cüdâ düştüm illerinden,
kesmedim göz yollarından,
zülfü leylâ tellerinden,
oldum divâne divâne.
bilmezem ki ol keremkâr,
affeder mi günahım var,
ona yalvarırım zâre zâr,
her dem yelmâne yelmâne.
kurdum ülfetin binâsın,
yıktım dünyanın esasın,
nigârî aşkın sahrasın,
gezdim merdâne merdâne
Mir Hamza Nigarî
(Seyyid Nigarî)
ŞİMDİ VÎRÂNE KILDI SADME-İ GURBET BENİ
1. Ol kadar durdu teb-i hicrânın ey âfet beni
Koymadı hiç mecâlim kıldı bî- tâkât beni
2. Nüsha-i zevk u safâ içre bulunmam pek ba'îd
Fihris-i endûha yazmış kâtîb-i kudret beni
3. 'Âkîl olsam da mir'ât-ı çeşm-i 'âleme
Gösterir dîvâne sûret çarh-ı bed sîret beni
4. Hâne-i cânâ şerer-pâş olması bî-şübhedir
Öyle sarmışdır ser â pâ âteş-i fürkat beni
5. Bir zamân ma'mûr idim kûy-ı vatanda Zihniyâ
Şimdi vîrâne kıldı sadme-i gurbet beni
Sayfa 324Kitabı okudu
Gonce-i huld-i berîn ruhsâr olmuş sanâ
Pertev-i feyz-i yakîn mihr-i cemâl olmuş sanâ
Galibâ seyr eylemiş mir'ât-ı saf-ı sîneni
Tûti-i kudsî dahi hayrân u lâl olmuş sanâ
Bend olup zülf-i girih-gîrin ucundan halk hep
Zihni-i dîvâne tek âşüfte hâl olmuş sanâ
Sayfa 209Kitabı okudu
Gonce-i huld-i berîn ruhsâr olmuş sanâ
Pertev-i feyz-i yakîn mihr-i cemâl olmuş sanâ
Galibâ seyr eylemiş mir'ât-ı saf-ı sîneni
Tûti-i kudsî dahi hayrân u lâl olmuş sanâ
Bend olup zülf-i girih-gîrin ucundan halk hep
Zihni-i dîvâne tek âşüfte hâl olmuş sanâ
Kilisli Zihni Divanı'ndan
Sayfa :209
Aşk derdine hiçbir yâr, hiçbir dost yoktur. Âşığın bu maddi dünyada bir tek mahremi bile bulunamaz.
Âşıktan daha deli ve divane kimse yoktur. Akıl onun sevdasına karşı kördür, sağırdır.
Ey divane bülbül !
Hangi dala sığmadın
yada hangi sineme
dal olup çekildin ?
O elzem sesin yok mu?
Meczubu ruhsuz,natuvanlaştırıp delirten
Alemden aleme daldırıp,
yamalak bir hal ile
rıhle-i yeldaya düşüren sesin?
Sorarım sana,piri olan hal ile
Ben bile dayanmadım aşkın hemhaline
İrsal oldum bülbülü yare
ama konamadım sinemin gülüne
Mir-i kelamım tükendi,
sevdam sarp dağlara meyletti.
Ama ben yine aynı yerde
ve aynı serapta,arar dururum delice...🥀
Türkan ŞENGÜLER
Ey divane bülbül !
Hangi dala sığmadın ?
Yada hangi sineme dal olup çekildin ?
O elzem sesin yok mu ?
Meczubu ruhsuz,natuvanlaştırıp delirten
Alemden aleme daldırıp,yamalak bir hal ile rıhle-i yeldaya düşüren sesin...
Sorarım sana piri olan hal ile
Ben bile dayanmadım aşkın hemhaline
İrsal oldum bülbülü yare ama konamadım sinemin gülüne
Mir-i kelamım tükendi ,sevdam sarp dağlara meyletti
Ama ben yine aynı yerde ve aynı serapta arar dururum delice...🥀
Türkan ŞENGÜLER
Cüdâ düştüm illerinden illerinden yâr,
Kesmedim göz yollarından yollarından yâr,
Zülf-ü leyla tellerinden tellerinden yâr,
Gezdim divâne divâne ...
Seyyid Mîr Hamza Nigârî
Mîr-Dîvâne
Konya'da şehrin ve civarın sevgilisi Mîr-Dîvane derler bir meczub vardı. Şehrin genç memurlarından biri bu dîvâneyi mescidde görür. Yumuşaklık ve şaka ile yanına varır.
Dîvâne bu gence:
"Şahım ne okuyorsun?" der.
Genç:
"Mantık okuyorum."
"Tefsir, hadis okusan a!.."
"Buna da mîzan (ölçü) ilmi derler."
"Şahım sen mîzanı (teraziyi) kuruncaya kadar pazar bir yana dağılır, haberin yok."
Sayfa 176
Lamiî Çelebi'nin babası İstanbul'da ard arda gelen kıtlık ve vebâdan daralıp sahil kenârına inmiş. Sahilde o devrin meşhur meczûplarından Mîr-Divâne ile karşılaşmış. Bakmış divâne dalgın ve düşünceli sormuş;
"-Hayrola Mîr Baba, ne düşünüyorsun?"
Dîvâne'nin cevâbı müthiş;
"-Ya bu Allah, önce hepimizi aç bıraktı, baktı doyuramıyor şimdi de vebâyı üstümüze saldı. Besleyemediğini öldürüyor."
Mizanı kuruncaya kadar
Konya'da Mir-Divane adlı bir mecnun vardı.Bir Genç onu mescide götürdü.Divane:Şahım ne okuyorsun.Genç:Mantık okuyorum.Divane:Tefsir, hadis okusana Genç:Buna da mizan(ölçü) ilmî derler Divane:Şahım sen mizanı(teraziyi) kuruncaya kadar pazar bir dağılır, haberin yok
Sayfa 176 - Büyüyen Ay Yayınları 1.baskı
